علامه محمد تقی جعفری(ره) میگفتند: برخی از جامعه شناسان برتر دنیا در دانمارک جمع

شده بودند تا پیرامون موضع مهمی به بحث وتبادل نظربپردازند. موضوع این بود:

( ارزش واقعی انسان به چیست) برای سنجش ارزش بسیاری از موجودات معیار

خاصی داریم. مثلا معیار ارزش طلا به وزن وعیار آن است. معیار ارزش بنزین به

مقدار وکیفیت آن است. معیار ارزش پول پشتوانه آن است اما معیار ارزش انسان ها

در چیست.

هر کدام از جامعه شناسان سخنانی گفته ومعیارهای خاصی ارائه دادند. هنگامی که

نوبت به بنده رسید گفتم: اگرمی خواهید بدانید یک انسان چقدر ارزش دارد ببیند به

چه چیزی علاقه دارد و به چه چیزی عشق می ورزد. کسی که عشقش ماشینش

است ارزشش به همان اندازه است.

اما کسی که عشقش خدای متعال است ارزشش به اندازه خداست. علامه فرمودند:

برای چند دقیقه حضار روی پا ی خود ایستادند وکف زدند. تشویق آنها که تمام شد

گفتم: عزیزان این کلام از من نبود بلکه از شخصی به نام علی(علیه السلام) است. 

آن حضرت در نهج البلاغه می فرمایند: (ارزش هر انسانی به اندازه چیزی است

که دوست می دارد).

وقتی این کلام را گفتم دوباره به نشانه احترام به وجود مقدس امیرالمومنین علی

(علیه السلام) از جا برخاستند وچند بار نام آن حضرت را بر زبان جاری کردند.