قسمتی از بیانات مقام معظم رهبری در دیدار جمعی از زنان ۲۵ آذر ۱۳۷۱
دربارهى زهراى اطهر سلاماللَّهعليها، هرچه انسان بيشتر فكر كند و در حالات آن بزرگوار تدبر كند، بيشتر دچار شگفتى خواهد شد. انسان نه فقط از اين جهت تعجب مىكند كه چطور يك انسان در سنين جوانى مىتواند به اين رتبه از كمالات معنوى و مادى نايل شود - كه البته اين، خود، يك حقيقت شگفتانگيز است - بلكه بيشتر از اين جهت در عجب است كه اسلام با چه قدرت عجيبى توانسته است تربيت والاى خود را به حدى برساند كه يك زن جوان، در آن شرايط دشوار، بتواند اين منزلت عالى را كسب كند! هم عظمت اين موجود و اين انسان والا شگفتانگيز است، هم عظمت مكتبى كه اين موجود عظيمالقدر و جليلالمنزلة را پديد آورده است، تعجب آور و شگفتانگيز است.
زندگى فاطمهى زهرا سلاماللَّهعليها از همهى ابعاد، زندگىاى همراه با كار و تلاش و تكامل و تعالى روحى يك انسان است. شوهر جوان او دائماً در جبهه و ميدانهاى جنگ است؛ اما در عين مشكلات محيط و زندگى، فاطمهى زهرا سلاماللَّه عليها، مثل كانونى براى مراجعات مردم و مسلمانان است. او دختر كارگشاى پيغمبر است و در اين شرايط، زندگى را با كمال سرافرازى به پيش مىبرد: فرزندانى تربيت مىكند مثل حسن و حسين و زينب؛ شوهرى را نگهدارى مىكند مثل على و رضايت پدرى را جلب مىكند مثل پيغمبر! راه فتوحات و غنايم كه باز مىشود، دختر پيغمبر ذرهاى از لذتهاى دنيا و تشريفات و تجملات و چيزهايى را كه دل دختران جوان و زنها متوجه آنهاست، به خود راه نمىدهد. عبادت فاطمهى زهرا، سلام اللَّه عليها، يك عبادت نمونه است.
«حسن بصرى» كه يكى از عباد و زهاد معروف دنياى اسلام است، دربارهى فاطمهى زهرا سلام اللَّه عليها مىگويد: به قدرى دختر پيغمبر عبادت كرد و در محراب عبادت ايستاد كه «تورمت قدماها(۴۳)». پاهاى آن بزرگوار از ايستادن در محراب عبادت، ورم كرد! امام حسن مجتبى عليهالصّلاةوالسّلام مىگويد: شبى - شب جمعهاى - مادرم به عبادت ايستاد و تا صبح عبادت كرد. «حتى انفجرت عمود الصبح». تا وقتى كه طلوع فجر شد. مادر من از سر شب تا صبح مشغول عبادت بود و دعا و تضرع كرد. امام حسن، عليهالصّلاةوالسّلام، مىگويد - طبق روايت - شنيدم كه دائم مؤمنين و مؤمنات را دعا كرد؛ مردم را دعا كرد؛ براى مسائل عمومى دنياى اسلام دعا كرد. صبح كه شد گفتم: «يا اماه!»؛ «مادرم!» «لم لا تدعين لنفسك كما تدعين لغيرك(۴۴)؛» «يك دعا براى خودت نكردى! يك شب تا صبح دعا، همه براى ديگران!؟» در جواب فرمود: «يا بنى، الجار ثم الدار(۴۵)؛» «اول ديگران بعد خود ما!» اين، آن روحيهى والاست.
سایت رهبری
بيمار را سرشک و تبسم براي چه؟
بر کودکان، نگاه ترحم براي چه؟
از ساقي هميشة کوثر سؤال کن
افتاده کوثرت به تلاطم براي چه؟
دست شکسته را که شفا استراحت است
دستاس کرده دانة گندم براي چه؟
زهرا که در غم پدر آتش گرفته بود!
پس پشت خانه اين همه هيزم براي چه؟
ميگفت با علي که پسر عم! حلال کن
مولا گريست: فاطمه، خانم! براي چه؟
در بازتاب آن همه ظلمي که شد روا
تاريخ پرسشي است که مردم! براي چه؟…
با سلام دوست عزيز مننون از حضور سبزتان