برای وسایل مادی، به اهل بازار سلام نکنید که دنائت است. پیش خلق خدا، اگر چه مؤمن باشند، حاجت نخواهید. برای من صدقات جاریه بدهید. آن هایی که پیشانی شان پینه بسته، ملاک نیستند؛ خوبند اما معیار نیستند. معیار، خلوص و پارسایی و تقواست.
شهید حمید رسولی
|
برای وسایل مادی، به اهل بازار سلام نکنید که دنائت است. پیش خلق خدا، اگر چه مؤمن باشند، حاجت نخواهید. برای من صدقات جاریه بدهید. آن هایی که پیشانی شان پینه بسته، ملاک نیستند؛ خوبند اما معیار نیستند. معیار، خلوص و پارسایی و تقواست. شهید حمید رسولی
باران آتش و گلوله، لحظه ای تمامی نداشت. پیرمرد گفت: مگر می شود توی این اوضاع، نماز خواند …؟ هنوز حرف های پیرمرد تمام نشده بود که گشتاسب14 ساله، حالت مردانه ای به خودش گرفت و گفت:«عمو! حواست کجاست؟! یادت رفته که ما برای همین نماز آمدیم و داریم می جنگیم؟!» بعدش هم «الله اکبر» گفت و شروع کرد به نماز خواندن! به یاد نوجوان شهید لشکر33 المهدی
اولین و مهم ترین قدم خودسازی این است که انسان به خود و به اخلاق و رفتار خود با نظر انتقادی نگاه کند؛ عیوب خود را با روشنی و دقت ببیند و سعی در برطرف کردن آن ها داشته باشد. این از عهده ی خود ما بر می آید و این تکلیفی بر دوش ماست. خطبه های نماز عید سعید فطر25/9/1380
عهده دار شدن حکومت فی حد ذاته شأن و مقامی نیست؛ بلکه وسیله انجام وظیفه اجرای احکام و برقراری نظام عادلانه اسلام است. حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) درباره نفس حکومت و فرماندهی به ابن عباس فرمود: این کفش چقدر می ارزد؟ گفت: هیچ. فرمود: فرماندهی بر شما نزد من از این هم کم ارزشتر است؛ مگر اینکه به وسیله فرماندهی و حکومت بر شما بتوانم حق(یعنی قانون و نظام اسلام) را برقرار سازم؛ و باطل(یعنی قانون و نظامات ناروا و ظالمانه) را از میان بردارم. پس، نفس حاکم شدن و فرمانروایی وسیله ای بیش نیست. و برای مردان خدا اگر این وسیله به کار خیر و تحقق هدفهای عالی نیاید، هیچ ارزش ندارد. لذا در خطبه نهج البلاغه می فرماید: اگر حجت بر من تمام نشده و ملزم به این کار نشده بودم، آن را(یعنی فرماندهی و حکومت را) رها می کردم. بدیهی است تصدی حکومت، به دست آوردن یک وسیله است؛ نه اینکه یک مقام معنوی باشد؛ زیرا اگر مقام معنوی بود، کسی نمی توانست آن را غصب کند یا رها سازد. هر گاه حکومت و فرماندهی وسیله اجرای احکام الهی و بزقراری نظام عادلانه اسلام شود، قدر و ارزش پیدا می کند؛ و متصدی آن صاحب ارجمندی و معنویت بیشتر می شود. بعضی از مردم چون دنیا چشمشان را پُر کرده، خیال می کنند که ریاست و حکومت فی نفسه برای ائمه(علیهم السلام) شأن و مقامی است، که اگر برای دیگری ثابت شد دنیا به هم می خورد حال آن که نخست وزیر شوروی یا انگلیس و رئیس جمهور آمریکا حکومت دارند، منتها کافرند. کافرند، اما حکومت و نفوذ سیاسی دارند؛ و این حکومت و نفوذ و اقتدار سیاسی را وسیله ی کامروایی خود از طریق اجرای قوانین و سیاستهای ضد انسانی می کنند. ائمه و فقهای عادل موظفند که از نظام و تشکیلات حکومتی برای اجرای احکام الهی و برقراری نظام عادلانه اسلام و خدمت به مردم استفاده کنند. صرف حکومت برای آنان جز رنج و زحمت چیزی ندارد، منتها چه بکنند؟ مأمورند انجام وظیفه کنند. موضوع ولایت فقیه مأموریت و انجام وظیفه است. کتاب ولایت فقیه امام خمینی(ره)/صص55-54
هر کس در طلب روزی حلال خود و افرادی که تحت کفالتش هستند بکوشد مثل جنگجویی است که در راه خداوند متعال جهاد نماید. «من طلب هذا الرزق من حله لیعودبه علی نفسه و عیاله کالمجاهد فی سبیل الله»
|