چهار زن در این دنیا به حد کمال رسیده اند و به عنوان زنان نمونه و شایسته هستی شناخته شدند: آسیه، مریم، خدیجه، فاطمه علیها سلام. از مهم ترین اشتراکات این چهار زن، حمایت و اطاعت از رهبری و پیشوایان زمان خود بوده است. آسیه تا پای جان از رهبری و رسالت موسی علیه السلام حمایت نمود، مریم با تحمل تهمت و رنجها پایه های رسالت عیسی علیه السلام را محکم نمود، فاطمه زهرا علیه السلام تا مرز شهادت از امام خویش علی بن ابی طالب پشتیبانی و دفاع نمود و سرانجام شهید راه امامت و ولایت گشت.
و اما خدیجه علیها السلاماز حامیان راستین رسالت بود. او نیز جان و مال خویش را تقدیم رسالت نمود. او هم رسالت مدار بود و هم امامت محور. هم حامی و همگام رسالت بود و هم محبّ و طرفدار امامت.
در مورد حمایت از رسالت فقط به یک نکته اکتفا می شود. حضرت آدم در بهشت نگاهی به زندگی محمد صلی الله علیه و آله و سلم و خدیجه علیهاالسلامانداخت و گفت:«یکی از برتری های محمد بر من این است که همسر او برای اجرای اوامر خداوند با شوهرش همکاری و مساعدت نمود و حال آن که همسر من مرا در نافرمانی خداوند تشویق نمود.»
اما در مورد محبت و ارادت خدیجه علیهاالسلام نسبت به علی علیه السلام، مرحوم مجلسی چنین نقل می کند: پس از ازدواج پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم با خدیجه{و به دنیا آنمدن علی علیه السلام}، خدیجه را از دوستی و محبت علی خبر داد. و خدیجه پس از آن{به علی علیه السلام محبت فراوان داشت} و برای آن حضرت به وسیله خدمتکارانش لباس، زیورآلات، کنیز و ملزومات می فرستاد؛ به گونه ای که مردم می گفتند: علی برادر محمد صلی الله علیه و آله و سلم و محبوب ترین افراد نزد اوست و نور چشم خدیجه به حساب می آید… .
الطاف و محبتهای خدیجه صبح و شام به خانه ابوطالب روان بود.»
هنگام ولادت فاطمه علیهاالسلام، خدیجه بیشتر با ولایت آشنا گشت؛ چرا که دخترش زهرا هنگام ولادت، بعد از شهادت به توحید و رسالت، اینگونه شهادت داد:«وَ اَنَّ بَعلی سیّدُ الاَوصِیا وَ وُلدِی سادَه الاَسباط؛ و به راستی همسرم سید اوصیا و فرزندانم سید و سالار نوادگان رسول خدا هستند.» علاوه بر این خدیجه علیهاالسلام ولایت علی و فرزندان او را صریحاً پذیرفته بود، با آنکه در آن زمان امامت حضرت هنوز به فعلیت نرسیده بود.
مرحوم محلاتی به نقل از مجلسی(ره) می گوید:«روزی رسول خدا خدیجه را نزد خود خواست و فرمود: این جبرئیل است و می گوید: برای اسلام شروطی است: اول: اقرار به یگانگی خداوند، دوم: اقرار به رسالت پیامبران، سوم: اقرار به معاد و عمل به اصول و مهمات شرع، چهارم: اطاعت اولی الامر{یعنی علی} و ائمه طاهرین از فرزندان او و برائت از دشمنان آنها.» خدیجه هم به آنها اقرار نمود و آنها را تصدیق کرد.
در خصوص امام امیرمؤمنان، رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به خدیجه فرمود:«هُوَ مَولاکَ وَ مَولَی المُؤمِنینَ وَ اِمامُهُم بَعدی؛ علی مولای تو و مولای تمام مؤمنان و امام آنها پس از من است.»
آن گاه دست خود را بالای دست امیرمؤمنان گذاشت و خدیجه دست خود را بالای دست پیامبر قرار داد و این گونه بیعت ابدی ولایت مداری را انجام داد.