سه دوره از زندگي حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام در بيانات رهبر معظم انقلاب
درس عاشورا، درس فداكاري و دينداري و شجاعت و مواسات و درس قيام لله و درس محبت و عشق است…
براي اين كه قدري معلوم شود كه اين حادثه چقدر عظيم است، من سه دوره كوتاه را از دوره هاي زندگي حضرت ابي عبدالله الحسين عليه السلام را اجمالاً مطرح مي كنم. شما ببينيد اين شخصيتي كه انسان در اين سه دوره مي شناسد، آيا مي توان حدس زد كه كارش به آن جا برسد كه در روز عاشورا يك عده از امّت جدّش او را محاصره كنند و با اين وضعيت فجيع، او و همه ياران و اصحاب و اهل بيتش را قتل عام كنند و زنانشان را اسير بگيرند؟
اين سه دوره، يكي دوران حيات پيامبر اكرم(ص) است. دوم، دوران جواني آن حضرت، يعني دوران بيست و پنج ساله تا حكومت اميرالمؤمنين است. سوم، دوران فترت بيست ساله بعد از شهادت اميرالمؤمنين تا حادثه كربلاست.
در دوران حيات پيامبر اكرم(ص)، امام حسين(ع) عبارت است از كودك نور ديده سوگلي پيامبر…
عزيزترين عزيزان پيامبر؛ كسي كه رئيس دنياي اسلام، حاكم جامعه ي اسلامي و محبوب دل همه مردم، او را در آغوش مي گيرد و به مسجد مي برد. همه مي دانند كه اين كودك، محبوبِ دلِ اين محبوبِ همه است. او روي منبر مشغول خطبه خواندن است كه اين كودك، پايش به مانعي مي گيرد و به زمين مي افتد. پيامبر از منبر پايين مي آيد، او را در بغل مي گيرد و آرامَش مي كند. ببينيد؛ مسأله اين است.
دوره دوم، دوره بيست و پنج ساله بعد از وفات پيامبر تا حكومت اميرالمؤمنين است. حسينِ جوان، بالنده، عالم و شجاع است. در جنگها شركت مي جويد، در كارهاي بزرگ دخالت مي كند، همه او را به عظمت مي شناسند؛ نام بخشندگان كه مي آيد، همه چشمها به سوي او برمي گردد. در هر فضيلتي، در ميان مسلمانان مدينه و مكه، هر جايي كه موج اسلام رفته است، مثل خورشيدي مي درخشد. همه براي او احترام قائلند. خلفاي زمان، براي او و برادرش احترام قائلند و در مقابل او، تعظيم و تجليل و تبجيل مي كنند و نامش را به عظمت مي آورند. جوان نمونه دوران، و محترم پيش همه. اگر آن روز كسي مي گفت كه همين جوان، به دست همين مردم كشته خواهد شد، هيچ كس باور نمي كرد.
دوره سوم، دوره بعد از شهادت اميرالمؤمنين است؛ يعني دوره غربت اهل بيت. امام حسن و امام حسين عليهماالسلام باز در مدينه اند. امام حسين(ع)، بيست سال بعد از اين مدت، به صورت امام معنوي همه مسلمانان، مفتي بزرگ همه مسلمانان، مورد احترام همه مسلمانان، محل ورود و تحصيل علم همه، محل تمسّك و توسّل همه كساني كه مي خواهند به اهل بيت اظهار ارادتي بكنند، در مدينه زندگي كرده است. شخصيت محبوب، بزرگ، شريف، نجيب، اصيل و عالم. او به معاويه نامه مي نويسد؛ نامه اي كه اگر هر كسي به هر حاكمي بنويسد، جزايش كشته شدن است. معاويه با عظمت تمام اين نامه را مي گيرد، مي خواند، تحمّل مي كند و چيزي نمي گويد.

دلم هواي حضرت عباس عليه السلام كرد
اول خودش آمد و گفت: حسين خيلي دلم گرفته مي خوام برام روضه بخوني. شايد ديگه فرصت روضه گوش كردن نداشته باشم.
گفتم: تقي برو شبِ عملياتِ خيلي كار دارم.
رفت و باز برگشت. اين بار شهيد يعقوبي رو آورده بود واسطه. اصرار كه فقط چند دقيقه.
سه تايي رفتيم نشستيم پشت سنگر؛ گفتم: چه روضه اي بخونم؟
تقي گفت: دلم هواي حضرت عباس عليه السلام را كرده.
و من هم شروع كردم به خوندن؛ اي اهل حرم مير علمدار نيامد، علمدار نيامد
سقاي حرم سيد و سالار نيامد، علمدار نيامد
كلي وقت داشتند با همين دو تا بيت گريه مي كردند. رهاشون كردم به حال خودشون و رفتم.
عمليات شروع شد. با رمز«يا ابوالفضل عباس» ياد حرف تقي افتادم كه گفته بود: دلم هواي حضرت عباس عليه السلام را كرده. بي سيم زدم وضعيتش را بپرسم گفتند:«چند لحظه قبل شهيد شد»
شهيد تقي رفيعي مقدم به روايت حاج حسين كاجي

سجده عشق
در عمليات خيبر از ساعت 5 صبح با پاتك بعثي ها مواجه شديم. در همان شرايط، رزمندگان نماز خود را خواندند.
به سرعت، ما كه آرپي جي زن بوديم به مقابله تانك هاي دشمن رفتيم. دقايقي بعد ديدم “ذوالفقار بور بوراني” در كنار من به سجده رفته است! پرسيدم: مگر نمازت را نخواندي؟ وقتي ديدم تكاني نمي خورد، نگاه كردم ديدم گلوله اي درست خورده به وسط گلويش. خواستم بلندش كنم اما نگذاشت. مي خواست در همان حالت سجده به ديدار معبود بشتابد.

امام خامنه اي مدظله العالي

ارزش اباالفضل العباس عليه السلام به جهاد و فداكاري و اخلاص و معرفت او به امام زمانش است؛ به صبر و استقامت اوست؛ به آب نخوردن اوست در عين تشنگي و بر لب آب، بدون اين كه شرعاً و عرفاً هيچ مانعي وجود داشته باشد. ارزش شهداي كربلا به اين است كه از حريم حق در سخت ترين شرايطي كه ممكن است انسان تصورش را بكند، دفاع كردند.
بيانات در ديدار مداحان و شاعران اهل بيت1384/5/5

- پيامبر گرامي اسلام(ص):«ان الحسين مصباح الهدي و سفينه النجاه و امام غير و هن و عز و فخر و علم و ذخر…»؛ به درستي كه حسين چراغ هدايت و كشتي نجات و امام استوار است و مايه عزت و درياي علم و گنجينه است.(عيون اخبار الرضا، ج1، ص111)
- اميرمؤمنان عليه السلام:اي حسين! نهمين فرزند از نسل تو، كسي است كه حق را به پا دارد و دين را آشكار كند و عدل را بگستراند. امام حسين(ع) پرسيد: اي اميرمؤمنان بي گمان اين وعده واقع مي شود؟ علي(ع) : آري قسم به آن كه محمد را به پيامبري برگزيد و او را بر تمامي جهانيان برتري بخشيد. ولي اين حادثه بعد از غيبتي طولاني و حيرت و سردرگمي بسيار تحقق خواهد يافت. در آن زمان- زمان غيبت- تنها آنان كه اهل اخلاص و در دل يقين دارند، بر دين خدا باقي باشند. خداوند از آنان وعده پيروي ولايت ما گرفته و در قلب هايشان ايمان نگاشته و خود به ايشان توفيق عطا نموده است.(اعيان الشيعه، سيدمحسن امين، ج2، ص55)
- فاطمه زهرا سلام الله عليها:- اي پدرم! چه كسي فرزندم و نور چشم و ميوه ي دلم را مي كشد؟
- پيامبر گرامي اسلام(ص) پاسخ داد: بدترين گروه از امت من.
- پدرم از جانب من بر جبرئيل درود فرست و بپرس در كجا او را مي كشند؟
- در مكاني به نام كربلا.
آن بانو گاهي بر مصيبت فرزندش به سوگ مي نشست و اين گونه نوحه گري مي كرد:
- بر من اي{علي} و بر يتيمانم گريه كن و از خاطر مبر شهيدي كه به دست دشمنان در كربلاي عراق به شهادت مي رسد.
… در كربلا، با حيله و تزوير او را مي كشند، بر قاتلان او عذاب و خواري باد! آتش جهنم آنان را در برخواهد گرفت و به بدترين مكان جهنم سقوط مي كنند و هر لحظه خواري و ذلت آنان بيشتر خواهد شد.»(بحارالانوار، ج35، ص238، العوالم: عبدالله بحراني، ج11، ص588)
- امام حسن مجتبي عليه السلام: اي اباعبدالله! هيچ روزي همانند روز(شهادت) تو نباشد سي هزار مرداني كه ادعا مي كنند از امت جدمان محمد(ص) هستند و خود را مسلمان مي پندارند به سويت هجوم مي آورند و آنها بر كشتن تو و ريختن خونت و هتك حرمتت و اسارت فرزندان و همسران تو و شكستن قدرتت گردهم مي آيند. در اين گاه نفرين خدا بر بني اميه نازل شود و آسمان خاكستر و خون بارد و بر تو امام كائنات بگريند، حتي حيوانات وحشي در بيشه زارها و ماهيان در درياها.(امالي: شيخ صدوق، ص115و116- بلاغه الامام الحسين، عبدالرضا صافي، ص66)
- امام حسين عليه السلام: ما حزب پيروز خدا، عترت رسول خدا و اهل بيت اوئيم، و يكي از ثقلين كه رسول خدا(ص) ما را بعد از كتاب خداي تبارك و تعالي قرار داد كه در آن تفصيل تمام چيزها آمده است… و خداوند فرمود: اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و اولي الامر منكم.(بحارالانوار، ج44، ص205)
- امام علي بن الحسين زين العابدين عليه السلام:
هر انسان باايمان(شيعه اي) بر شهادت حسين بن علي(ع) اشكي بريزد و بر گونه اش روان گردد و بر گرفتاري هايي كه دشمنان ما در دنيا بر ما روا داشته اند، زاري كند، خداوند جايگاه راست پيشگان را در بهشت نصيب او گرداند.(كامل الزيارات، ص100- مسندالامام الشهيد، ج2، ص493و494)
- امام محمدباقر عليه السلام:خداوند متعال در مقابل شهادت امام حسين (ع) به ايشان چند چيز عطا نمود: امامت را در نسل ايشان قرار داد، تربت او را شفاي درد كرد، دعا نزد قبرش را برآورده گرداند و مدت زمان زيارت و رفت و برگشت زائرش جزء مدت زمان عمرش محسوب نگرداند.(بحارالانوار، ج44، ص221)
- امام جعفرصادق عليه السلام:بي گمان هر كس در سوگ امام حسين(ع) شعري بگويد و بگرياند، خداوند او را ببخشايد و بهشت را بر او واجب گرداند.(بحارالانوار، ج44، ص283)
امام موسي كاظم عليه السلام:
هر كس بامعرفت به حقانيت امام حسين(ع) قبرش را زيارت كند، خداوند گناهان پيشين و پسين او را ببخشايد.(امالي شيخ صدوق، ص142)
امام رضا عليه السلام:اگر مي خواهي براي چيزي زاري كني، براي حسين بن علي(ع) گريه كن، او را سر بريدند و به همراهش هيجده نفر از خانواده اش كه انسان هايي بي نظير بودند، كشتند… .(عيون اخبار الرضا، ج1، ص299)
امام جواد عليه السلام:آن گاه كه(ستم پيشگان) امام حسين بن علي(ع) را به شهادت رساندند، خداوند متعال به فرشته اي فرمان داد كه فرياد كشد و اين چنين گويد: اي امت ستمگر و قاتل فرزند پيامبر، خداوند شما را به روزه و درك عيد فطر موفق ندارد.(علل الشرايع شيخ صدوق، ج2، ص75- مسندالامام الشهيد: عزيزالله عطاري، ج2، ص147)
امام هادي عليه السلام:هر كس به قصد زيارت امام حسين(ع) از خانه خارج شود و از فرات غسل كند، خداوند او را از رستگاران به شمار آورد و آن گاه كه بر ابي عبدالله(ع) درود فرستد، او را از كاميابان قرار دهد و آن گاه كه نماز زيارت به پايان رساند فرشته اي نزد او آيد و بگويد: پيامبر خدا بر تو درود فرستاد و فرمود: گناهان تو بخشوده شد، دوباره به عمل و انجام دادن تكاليف شروع نما.(كامل الزيارات: ابن قولويه، ص185- مسندالامام الشهيد: ج2، ص407)
امام حسن عسكري عليه السلام:نشانه انسان شيعه پنج چيز است: انجام نمازهاي واجب و مستحب، خواندن زيارت اربعين سالار شهيدان، انگشتر به دست راست داشتن و پيشاني بر خاك نهادن و آشكارا بسم الله الرحمن الرحيم گفتن.(بحارالانوار، ج101،ص106، 329)
- امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف:زيارت امام حسين(ع) در شب جمعه، اماني است از آتش جهنم در روز قيامت.(بحارالانوار، ج53، ص315)

برگرفته از پايان نامه  سطح2 با عنوان: نقش قيام عاشورا در عزت حسيني/محقق: سركار خانم فرشته صرامي

امام خامنه اي مدظله العالي
روحانيون و مبلغين اسلامي بايد در ماه محرم، معارف حسيني و علوي كه منطبق بر معارف قرآني و اسلامي اصيل و صحيح است به صورتي منطقي و مستدل براي مردم تبيين كنند.

سؤال: استفاده از ساعت كار براي استراحت و غيره در صورت ضرورت چه حكمي دارد؟
جواب) اولاً: بايد طبق ضوابط و مقررات منع نشده باشد ثانياً: مراجعه كنندگان معطل نشوند. ثالثاً: به كار لطمه نزند و نهايتاً در حدي باشد كه عرفاً به كاركنان اذن داده شود، و الا جايز نيست.

حلّال مشكلات(فرازي از فرمايشات آيت الله مجتهدي تهراني ره)
هر جا كم آوردي، حوصله نداشتي، گرفته بودي، پول نداشتي، باطريت تموم شد، تسبيح رو بردار و صد بار بگو استغفرالله ربي و تواب اليه، آروم ميشي. استغفار آثار فوق العاده زيادي دارد و فقط براي آمرزش گناه و توبه نيست. امام علي(ع) مي فرمايند: سه چيز بنده را به رضوان و خشنودي خدا مي رساند: استغفار فراوان، نرمخويي، صدقه بسيار.(بحارالانوار، ج78، ص81)

درخواست حضرت فاطمه (س) از خداوند در روز قيامت: شفاعت گريه كنندگان بر مصيبت فرزندش حسين(ع)
پيامبر اسلام(ص) فرمود: وقتي روز قيامت شود، از باطن عرش ندا مي رسد: اي اهل قيامت! چشم هاي خويش را پايين افكنيد تا ين كه فاطمه دختر محمد با پيراهن خضاب شده به خون حسين عبور كند، در آن عرصه حضرت فاطمه پايه ي عرش را گرفته و عرضه مي دارد: پروردگارا! تو جبّار عادلي، بين من و كساني كه فرزندان مرا كشتند قضاوت فرما. رسول اكرم(ص) فرمودند: به حق خداي كعبه سوگند كه پروردگارم به سنّت من حكم خواهد فرمود.
آن گاه زهرا(س) عرضه مي دارد:«اللّهُمّ اشفَعني فيمَن بكي عَلي مُصيبَتِهِ؛ پروردگارا به من اجازه ي شفاعت كساني را بفرما كه در مصيبت حسينم گريه كرده اند» و خداي تعالي اذن شفاعت آنان را به ايشان عنايت مي فرمايد.

راز طولاني شدن عمر
بزرگي گويد: شخصي را ديدم كه يك صد و بيست سال عمر كرده بود. گفتم: چه طولاني است، عمر تو. گفت: حسد را ترك كردم، عمرم طولاني شد.