خوشرويي و شادکامي در خانواده
در اين جا سخن از مهمترين عامل تعادل در خانواده يعني، مسرت زندگي و خوشرويي است که گويي تمام جنبه هاي حيات انساني را در خود متبلور مي کند. از ويژگي هاي برجسته پيامبران الهي و اولياي بزرگ پروردگار، خوش خلقي و گشاده رويي با مردم و اطرافيان ذکر شده است و شخصيت رسول اکرم ـ صلي الله عليه و آله ـ در ميان همه آنان از حيث نرمي اخلاق و خوشرويي و نفوذ در انسان ها، ممتاز است.[1]
در روابط متقابل زن و مرد، لحظه ها، سرشار از بيم و اميد است. زماني مي توان زندگي را قرين شادکامي ساخت که در چهره زوجين، نشانه هايي که بيشتر حاکي از اميد هاي آينده هستند تا بيم و نگراني، مشاهده گردد.
در برخورد دو شخصيت، آن چه ابتدا تأثير گذار است، ظاهر شاد و با نشاط آنها است، فروغ زندگي است که از چشمانشان ساطع مي شود. به ويژه زماني که اين دو، زوج جوان آرزومندي باشند که از دريچه روابط امروز، فردايي روشن و پراميد را در ذهن خود به تصوير مي کشند.
ديدگاه امام علي ـ عليه السلام ـ
از نگاه نافذ امام علي ـ عليه السلام ـ مومن کسي است که علي رغم قلبي غمگين، چهره اي پرنشاط دارد و اين بهترين ميزان و ضابطه براي ارزيابي لياقت زن يا شوهر در زندگي مشترک است. براي تعادل در زندگي، بايد چون چشمه از درون جوشيد و خرمي و زيبايي آفريد و به ديگران مسرت حيات، عرضه نمود. بايد دستي از آستين همت بيرون آورد و گرد و غبار افسردگي را از چهره ها (به ويژه همسر) زدود و گل لبخند را بر لبان آنان، روياند.