حقیقت دین

 رسول خدا(ص) پیامبرآور اخلاق است. براي اخلاق مبعوث شد و قیام کرد. شخصی به حضور رسول

خدا رسید و گفت :« یا رَسولَ الله، ما الدّینُ؛ دین چیست : ؟ » حضرت فرمودند : « حُسْن الخُلْق؛

خوشاخلاقی است »

رفت و پس از اندکی از سمت راست آن حضرت  آمد و گفت :ما الدّین؛ دین چیست » حضرت فرمودند:

« حُسْنُ الخُلق؛ خوشاخلاقی »

ادامه »

حکایت؛

آیت الله شاه آبادی (ره) نقل می کنند : در زمان قدیم حمام ها، عمومی و دارای خزینه بود، روزی مرحوم آیت الله محمد علی شاه آبادی به حمام رفته بودند و پس از شست و شوی خود، وارد خزینه شدند و بعد از آب کشیدن بدن، بیرون آمدند؛ هنگامی که می خواستند از سطح حمام بگذرند، احتیاط می کردند که آب های کثیف بر بدنشان نریزد.

سرهنگی که در حمام بود، چون احتیاط ایشان را دید، زبان به طعن و تمسخر گشود و به ایشان اهانت کرد.

آیت الله شاه آبادی از این تمسخر و زخم زبان او خیلی ناراحت شدند، اما ادب کردند و چیزی نگفتند و به راه خود ادامه دادند.

ادامه »

هدف بعثت

پیامبر خدا(ص) چهل سال به صورت عادي بین مردم زندگی میکردند. سه سال هم دعوت مخفی

داشتند. فقط بیست سال به طور علنی اظهار دعوت نمودند و نبوت خود را اظهار کردند. اگر این

بیست سال هم دست روي دست میگذاشتند، حادثهاي به نام اسلام اتفاق نمیافتاد. چرا چنین

تحول عظیمی در عالم ایجاد کردند؟ مقصدشان چه بود؟ خودشان مقصد و هدف از بعثت را چنین

بیان میفرمایند:

اِنَّما بُعِثْتُ لِاُتَمِّمَ مَکارِمَ الَاخْلاقِ؛ من تنها براي این مبعوث شدم که مکارم اخلاق را به اتمام برسانم.

از این معلوم میشود که کرامتهاي اخلاقی بسیار مهم است. میتوانستند بگویند: مبعوث شدم تا

نماز خوان، روزهگیر، مجاهد و در روایت بسیار مهم است؛ چون انحصار را میفهماند. « انّما » رزمنده

و حاجی درست کنم، ولی دست روي اخلاق گذاردند. تعبیر یعنی تنها هدف از بعثت، اخلاق است.

میخواهم خوش اخلاق درست کنم.

ادامه »

پستی دنیا

نعمتهاي دنیا کوچک است، اصلًا دنیا کوچک است. دنیا یعنی پست و پایین. پیامبر

خدا به اباذر فرمودند:

یا اَباذَر، الدُّنیا مَلْعُونَۀٌ وَ مَلْعُونٌ ما فیها اِلّا مَا ابْتُغِیَ بِهِ وَجْهُ الِله وَ ما مِنْ شَیءٍ اَبْغَضُ اِلیَ الِله

تَعالی مِنَ الدُّنیا خَلَقَها ثُمَّ اَعْرَضَ عَنْها فَلَمْ یَنْظُرْ اِلَیْها وَلا یَنْظُرُ إلَیها حَتّی تَقومَ السّاعَۀٌ؛ اي

ابوذر، دنیا و آنچه در آن است لعنت شده است، مگر آنچه با آن رضاي خدا تحصیل گردد. و

پیش پروردگار عالم مبغوضتر از دنیا نیست. آن را بیافرید، سپس از آن اعراض نمود و دیدة

رحمت بر آن نیفکند و تا قیامت نیز به آن نظر نخواهد فرمود.

ادامه »

امامزاده هادی (علیه السلام) فرزند بلا فصل سید الساجدین؛ علی بن الحسین (علیه السلام) که مرقد شریف و مطهر این بزرگوار در آران و بیدگل واقع و ملجأ و پناهگاهی برای درماندگان می باشد.

بیان خلق پیامبر

امیرالمؤمنین(ع) از سؤال کننده خواست تا نعمتهاي دنیا را برشمرد تا حضرت دربارة خلق و خوي پیامبر

بگوید. عرض کرد: چه کسی قادر است نعمتها را بشمارد! حضرت فرمودند: خداوند متعال دربارة نعمتهاي

دنیا با همۀ گستردگی آن میفرماید:

قُلْ مَتاعُ الدُّنیا قَلیلٌ؛ بگو بهرة دنیا ناچیز است.

ولی همان خداي بزرگ وقتی به خلق و خوي پیامبر میرسد، .« متاعٌ قلیلٌ » : خداوند متعال همۀ دنیا را

با این گستردگی میگوید

« اِنّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظیمٍ »

عظمت خلقت

در یکی از سایتها آمده بود که تاکنون یازده هزار نوع مورچه کشف شده است. شاید بیش از این

وجود دارد. و هر کدام چقدر آثار دارند. اگر نباشند وضع محیط زیست برخی از مناطق به هم میخورد.

در بعضی از مناطق که پشه و مگس نبود، هوا مسموم شده بود. مثل اینکه اگر گیاه و درخت نباشد،

اکسیژن هوا کم میشود. آنچه در دنیا هست، حتماً حکمت و خاصیتی دارد و لازم است.

جهان چون خط و خال و چشم و ابروست

که هر چیزي به جاي خویش نیکوست

ادامه »

خُلق عظیم

در هر صورت پیامبر ما تربیت شدة خداست. در روایت آمده است که خداوند پیامبرش را تربیت کرد

و چون به کمال ادب رسید، خداوند به او فرمود:

اِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظیمٍ؛ به راستی که تو داراي اخلاق بسیار بزرگوارانهاي هستی.

این مطلب را خداي بزرگ میگوید، نه یک انسان معمولی. خداي عظیم میگوید« اِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظیمٍ »

در این آیه چندین .تأکید وجود دارد« علی »  براي استیلاست. و این تعبیر بسیار بلندي است. یعنی بر

خلق عظیم استیلا پیدا کرده اي. بر مرکب شاه وار  اخلاق عظیم سوار شده اي.

ادامه »

تسلیم در برابر حق

این تعبیر امیرالمؤمنین(ع) است که من همچون بچه شتري که دنبال مادرش حرکت میکند،

همیشه به دنبال پیامبر بودم و اخلاق نیک را از پیامبر میآموختم. در روایت هم مؤمن به شتر

تشبیه شده است، در حدیثی آمده است که پیامبر خدا(ص) فرمودند:

فَاِنَّ المُؤْمِنَ کَالجَمَلِ الَالوفِ حَیثُ ما قیدَ استِقادَ؛ مؤمن همانند شتري است که بسیار انس

و الفت میگیرد. هر کجا که راهبري شود، رام و مطیع است.

ادامه »

تربیت یافتۀ پیامبر

حضرت امیر(ع) میفرمایند: من از طفولیت اینچنین تحت تربیت پیامبر خدا بودم:

وَضَعَنی فی حَجْرِهِ وَ اَنَا وَلَدٌ یَضُمُّنی اِلی صَدْرِهِ وَ یَکْنُفُنی فی فِراشِهِ وَ یُمِسُّنی جَسَدَهُ وَ

یُشِمُّنی عَرْفَهُ وَ کانَ یَمْضَغُ الشَّیْءَ ثُمَّ یُلْقِمُنیهِ؛

او مرا در دامن خویش پرورش داد. من کودك بودم. او مرا (همچو فرزندش) در آغوش خویش

میفشرد و در استراحتگاه مخصوص خود جاي میداد. بدنش را به بدنم میچسباند و بوي پاکیزة

او را استشمام میکردم. غذا را میجوید و در دهانم میگذاشت.

ادامه »