خمیرمایۀ حسن خلق
نخستین محور حسن خلق، یعنی نرمی و ملایمت اساسیترین حد حسن خلق
است؛ چون مربوط به درون آدمی است. اگر درون انسان آرام، نرم و ملایم بود،
طبیعتاً در زبان و چهرة او هم اثر میگذارد. « از کوزه همان برون طراود که در اوست » .
در حقیقت زبان و چهره، ترجمان درون انسان است. قرآن کریم هم به این حقیقت
اشاره دارد. خداوند به پیامبرش میفرماید:
وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ الْقَولِ؛ و آنان را از طرز سخنان میشناسی.
و در جایی دیگر میفرماید:
تَعْرِفُهُمْ بِسیماهُمْ؛ آنها را از چهرههاشان میشناسی.
بنابراین، نرمی و ملایمت خمیرمایه و ریشۀ همۀ خوبیهاست و میتوان آن را یکی
از مهمترین ارکان حسن خلق دانست.