وسواس، زائیده ی بی دانشی

وسواس، از جمله مسایل پیچیده و مشکل روحی روانی است که گاه گریبانگیر افراد می شود. این مسئله، برخاسته از شک و دو دلی است. بنابراین دون شأن یک دانشمند به شمار می رود که به این مشکل دچار شود. در اسلام به شدت از آن دوری شده است.

در دوران امام صادق علیه السلام مرد دانشمندی بود که وسواس زیادی داشت. او گاه چند بار وضو می گرفت؛ ولی در آن شک کرده و دوباره وضو می گرفت؛ پیش از وضو، چندین بار اعضای وضو را می شست و بعد وضو می گرفت، ولی باز هم در آن شک می کرد.

عبدالله بن سنان که وضو ساختن او را دیده بود، نزد امام صادق علیه السلام آمد و از امام پرسید:«او با اینکه انسان عاقل و اندیشمندی است؛ ولی در وضو دچار وسواس است. تفکر و وسوسه، چگونه با هم سازگارند؟»

امام صادق علیه السلام فرمود:«وسوسه از شیطان است. و کسی که وسواس دارد، از شیطان پیروی می کند. این اصلاً با تفکر همخوانی ندارد.» عبدالله پرسید:«چگونه این پیروی از شیطان است؟» امام صادق علیه السلام پاسخ داد:«اگر او انسانی اندیشمند باشد و از او بپرسی که این وسواس تو از کجا پدید آمده است؟پاسخ خواهد داد: از شیطان است؛ زیرا انسان متفکر، می داند که وسوسه از ناحیه شیطان به او رسیده است؛ ولی هنگام عمل، بر اثر بی فکری و ضعف اراده، قادر به جلوگیری از آن نیست. خداوند نیز می فرماید:(مِن شَرِّ الوَسواسِ الخَنّاس* الَّذِی یُوَسوِسُ فی صُدُورِ النَّاسِ)؛ (پناه می برم)از گزند وسوسه های شیطان مرموز که در سینه انسان ها وسوسه می کند.