وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ فى صِفَةِ الْغَوْغاءِ: [ هُمُ الَّذينَ اِذَا اجْتَمَعُوا]

و آن حضرت درباره اوباش فرمود: اينان كسانى هستند كه

چون گرد آيند

غَلَبُوا، وَ اِذا تَفَرَّقُوا لَمْ يُعْرَفُوا. ] وَ قيلَ:

بَلْ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:

پيروز شوند، و چون پراكنده گردند

شناخته نشوند. گفته شده: امام فرمود:

هُمُ الَّذينَ اِذَا اجْتَمَعُوا ضَرُّوا، وَ اِذا تَفَرَّقُوا نَفَعُوا.

اينان كسانى هستند كه چون گرد

آيند زيان رسانند، و چون متفرق شوند منفعت دهند. 

فَقيلَ: قَدْ عَرَفْنا مَضَرَّةَ اجْتِماعِهِمْ، فَما مَنْفَعَةُ افْتِراقِهِمْ؟ فَقالَ:

گفتند: زيان گرد آمدنشان را فهميديم، سود پراكندگى آنان چيست؟

فرمود:

يَرْجِعُ اَصْحابُ الْمِهَنِ اِلى مِهْنَتِهِمْ فَيَنْتَفِعُ النّاسُ بِهِمْ،

اهل كار به كار خود باز مى گردند و مردم از آنان بهره

مند مى شوند،

كَرُجُوع ِ الْبَنّاءِ اِلى بِنائِهِ، وَالنَّسّاج ِ اِلى مَنْسَجِهِ، وَالْخَبّازِ

مانند بازگشت بنّا به ساختمان، و بافنده به

محلّ بافت، و نانوا اِلى مَخْبَزِهِ.

بـه نـانـوايــى .