مكارم اخلاقي

ابراهيم بن عباس گويد: هرگز نديدم امام رضا (عليه السلام) به كسي - ولو به يك كلمه - جفا و بي مهري كند و نيز نديدم كه سخن شخصي را قطع نمايد، بلكه صبر مي كرد تا سخن او به آخر برسد، و نديدم كه آن حضرت تا آنجا كه امكان داشت ، تقاضاي كسي را رد نمايد، او هرگز پاهايش را كنار افرادي كه در حضورش بودند دراز نمي نمود و هرگز در حضور افراد تكيه نمي كرد، و هرگز نديدم كه آن حضرت به خدمتكاران و غلامان آزاد شده اش ناسزا بگويد، و نديدم او را كه آب دهانش را بيرون بيندازد، و هرگز او را نديدم كه خنده با صدا بكند بلكه خنده اش تبسم و لبخند بود، وقتي كه خلوت مي كرد و كنار سفره مي نشست همه خدمتكاران و غلامان حتي دربانهاي اسطبلها را كنار سفره مي نشاند و با هم غذا مي خوردند. آن حضرت شب كم مي خوابيد، بسيار سحر خيز بود، بيشتر شبها را از آغاز تا صبح به عبادت مي پرداخت ، بسيار روزه مي گرفت و روزه سه روز در هر ماه را حتما انجام مي داد و مي فرمود: روزه سه روز هر ماه ، معادل روزه همه زمانها است ، او كارهاي نيك بسيار مي كرد و غالبا آن را در شبهاي تاريك انجام مي داد.

داستان صاحبدلان / محمد محمدي اشتهاردي

اندیشه قم