وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اِنَّ الطَّمَعَ مُورِدٌ غَيْرُ مُصْدِر،

و آن حضرت فرمود: طمع واردكننداى به هلاكت است كه بازنمى گرداند،

وَ ضامِنٌ غَيْرُ وَفِىٍّ. وَ رُبَّما شَرِقَ شارِبُ الْماءِ قَبْلَ رِيِّهِ.

و ضامنى است كه وفا نمى كند. بسا نوشنده آب كه پيش از سيراب شدن گلوگيرش گردد.

وَ كُلَّما عَظُمَ قَدْرُ الشَّىْءِ الْمُتَنافَسِ فيهِ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ

به هراندازه ارزش چيزى كه براى به دست آوردنش رغبت مى كنندبزرگ باشدمصيبت از

لِفَقْدِهِ. وَ الاَْمانِىُّ تُعْمى اَعْيُنَ الْبَصائِرِ، وَالْحَظُّ يَأْتى

دست رفتنش بزرگ است. آرزوها ديده بصيرت را كور مى كند، و نصيب به جانب كسى مى آيد

مَـنْ لايَـأْتـيـهِ.

كه به سوى نصيب نمى رود.