وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  فَقْدُ الاَْحِبَّةِ غُرْبَةٌ.

و آن حضرت فرمود: از دست رفتن دوستان غربت است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اَهْلُ الدُّنْيا كَرَكْب يُسارُ بِهِمْ وَ هُمْ نِيامٌ.

و آن حضرت فرمود: اهل دنيا چون كاروانى هستند كه آنان

را مى برند در حالى كه درخوابند.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الشَّفيعُ جَناحُ الطّالِبِ.

و آن حضرت فرمود: شفاعت كننده پر و بال شفاعت خواه است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اِذا حُيّيتَ بِتَحِيَّة فَحَىِّ بِاَحْسَنَ مِنْها،

و آن حضرت فرمود: چون تو را سلام كنند بهتر از آن را پاسخ ده،

وَ اِذا اُسْدِيَتْ اِلَيْكَ يَدٌ فَكافِئْها بِما يُرْبى عَلَيْها، وَالْفَضْلُ

و هرگاه احسانت نمايند آن را به افزونتر پاداش ده، گرچه برترى

مَــعَ ذلِــكَ لِـلْبـادى .

براى كسى است كه ابتداى به تحيّت و احسان نموده.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الْمَرْاَةُ عَقْرَبٌ حُلْوَةُ اللَّسْبَةِ.

و آن حضرت فرمود: نیش زدن  زن  شيرين است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اللِّسانُ سَبُعٌ، اِنْ خُلِّىَ عَنْهُ عَقَرَ.

و آن حضرت فرمود: زبان درنده اى است، كه اگر آزادش گذارند بگزد.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  مَنْ حَذَّرَكَ كَمَنْ بَشَّرَكَ.

و آن حضرت فرمود: آن كه تو را از بدى بيم دهد

چون كسى است كه به خوبى مژده دهد.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الْمالُ مادَّةُ الشَّهَواتِ.

و آن حضرت فرمود: مال مادّه شهوات است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ الْقَناعَةُ مالٌ لايَنْفَدُ.]

و آن حضرت فرمود: قناعت گنجى است كه تمام نمى شود.

[ وَ قَدْ رُوِىَ هذَا الْكَلامُ عَنِ النَّبِىِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآله.]

و اين سخن از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله هم نقل شده.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الْغِنى فِى الْغُرْبَةِ وَطَنٌ، وَالْفَقْرُ فِى الْوَطنِ

و آن حضرت فرمود: ثروت در غربت وطن، و تهيدستى در وطن

غُـرْبَـةٌ .

غربت است.