وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  ما قالَ النّاسُ لِشَىْء «طُوبى لَهُ» اِلاّ

و آن حضرت فرمود: مردم كسى را نگفتند «خوشا به حال او» مگر اينكه

وَ قَدْ خَبَاَ لَهُ الدَّهْرُ يَوْمَ سَوْء.

روزگار براى او روز بدى را پنهان كرد.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  كُلُّ مُعاجَل يَسْاَلُ الاِْنْظارَ، وَ كُلُّ

وآن حضرت فرمود:آن كه مرگش را به شتاب اراده كرده اندمهلت مى خواهد،وآن راكه مهلت داده اند

مُؤَجَّـل يَتَعَلَّلُ بِالتَّسْويفِ.

با به تأخير انداختن مهلت تعلّل مىورزد.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  قَطَعَ الْعِلْمُ عُذْرَ الْمُتَعَلِّلينَ.

و آن حضرت فرمود: دانش راه عذر را بر بهانه جويان بسته است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  جاهِلُكُمْ مُزْدادٌ، وَ عالِمُكُمْ مُسَوِّفٌ.

و آن حضرت فرمود: نادان شما آنچه را نبايد زياد مى كند، و

آگاه شما آنچه را بايد به تأخير مى اندازد

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ الْمَوْعِظَةِ حِجابٌ مِنَ الْغِرَّةِ.

و آن حضرت فرمود: بين شما و موعظه حجابى از غفلت است

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  لَيْسَتِ الرَّوِيَّةُ كَالْمُعايَنَةِ مَعَ الاَْبْصارِ،

و آن حضرت فرمود: انديشه مانند ديدن با چشم ها نيست،

فَقَدْ تَكْذِبُ الْعُيُونُ اَهْلَها، وَلايَغُشُّ الْعَقْلُ مَنِ اسْتَنْصَحَهُ.

كه گاهى چشم ها به صاحبانش دروغ مى گويند، ولى خرد به كسى كه از

او نصيحت خواهد خيانت نمى كند.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  مَنْ تَذَكَّرَ بُعْدَ السَّفَرِ اسْتَعَدَّ.

و آن حضرت فرمود: آن كه دورى سفر قيامت را به ياد آرد براى آن آماده شود.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اِذا اَضَرَّتِ النَّوافِلُ بِالْفَرائِضِ فَارْفُضُوها.

و آن حضرت فرمود: زمانى كه مستحبّات به واجبات زيان بزند مستحبات را رها كنيد.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  قَليلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ اَرْجى مِنْ كَثير

و آن حضرت فرمود: اندك كارى كه بر آن مداومت كنى اميدبخش تر است از كار زيادى

مَمْلُـول مِنْـهُ.

كه از آن خسته شوى.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  لا وَالَّذى اَمْسَيْنا مِنْهُ فى غُبْرِ لَيْلَة دَهْماءَ،

و آن حضرت فرمود: نه، به خداوندى كه از سوى او شب كرديم در بقاياى شب تار،

تَكْشِرُ عَنْ يَوْم اَغَرَّ، ما كانَ كَذا وَ كَذا.

شبى كه لبخندش روز روشنى را مژده مى دهد، چنين و چنان نبوده.