وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  لِكُلِّ مُقْبِل اِدْبارٌ، وَ ما اَدْبَرَ كَاَنْ

و آن حضرت فرمود: هر نعمت و خوشىِ روى كننده را برگشتنى است، و آنچه برگشت

لَـمْ يَـكُنْ .

انگار نبوده است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  لِكُلِّ امْرِئ عاقِبَةٌ حُلْوَةٌ اَوْ مُرَّةٌ.

و آن حضرت فرمود: براى هر انسانى عاقبتى شيرين يا تلخ است.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ، لِرَجُل سَاَلَهُ اَنْ يَعِظَهُ:  لاتَكُنْ مِمَّنْ يَرْجُو

و آن حضرت به مردى كه از او درخواست موعظه كرد، فرمود: از آنانى مباش كه

الاْخِرَةَ بِغَيْرِ الْعَمَلِ، وَ يُرَجِّى التَّوْبَةَ بِطُولِ الاَْمَلِ.

بدون عمل اميد به آخرت دارد، و به آرزوى طولانى توبه را به تأخير مى اندازد.

يَقُولُ فِى الدُّنْيا بِقَوْلِ الزّاهِدينَ، وَ يَعْمَلُ فيها بِعَمَلِ الرّاغِبينَ.

سخنش درباره دنيا سخن زاهدان، و عملش عمل راغبان است.

اِنْ اُعْطِىَ مِنْها لَمْ يَشْبَعْ، وَ اِنْ مُنِعَ مِنْها لَمْ يَقْنَعْ.

اگر از دنيا داده شود سير نمى گردد، و اگر منع شود قناعت نمى ورزد.  

ادامه »

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  هَلَكَ امْرُؤٌ لَمْ يَعْرِفْ قَدْرَهُ.

و آن حضرت فرمود: انسانى كه اندازه خود را نشناخت هلاك شد.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الْمَرْءُ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسانِهِ.

و آن حضرت فرمود: شخصيت مرد در زير زبانش پنهان است.

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از سخنان آن حضرت است

لِكُمَيْلِ بْنِ زِياد النَّخَعِىِّ

به كميـل بن زيـاد نخعـى

  قالَ كُمَيْلُ بْنُ زِياد: اَخَذَ بِيَدى اَميرُالْمُؤْمِنينَ عَلِىُّ بْنُ اَبى طالِب عَلَيْهِ السّلامُ

كميل بن زياد گفت: اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام

فَاَخْرَجَنى اِلَى الْجَبّانِ، فَلَمّا اَصْحَرَ تَنَفَّسَ الصُّعَداءَ، ثُمَّ قالَ:

دستم را گرفت و به صحرا برد، چون به آنجا رسيد آهى كشيد چون آه اندوهناك، سپس فرمود:

يا كُمَيْلُ، اِنَّ هذِهِ الْقُلُوبَ اَوْعِيَةٌ، فَخَيْرُها اَوْعاها، فَاحْفَظْ

اى كميل، اين دلها ظرفهاست، و بهترين آنها نگاهدارنده ترين آنهاست، پس آنچه

ادامه »

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  سُوسُوا ايمانَكُمْ بِالصَّدَقَةِ،

و آن حضرت فرمود: ايمان خود را با صدقه،

وَ حَصِّنُوا اَمْوالَكُمْ بِالزَّكاةِ، وَ ادْفَعُوا اَمْواجَ الْبَلاءِ بِالدُّعاءِ.

اموالتان را با زكات حفظ كنيد، و امواج بلا را با دعا برانيد.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  كَمْ مِنْ صائِم لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيامِهِ اِلاَّ

و آن حضرت فرمود: بسا روزه دارى كه از روزه اش جز

الْجُوعُ وَالظَّمَاءُ. وَ كَمْ مِنْ قائِم لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيامِهِ اِلاَّ السَّهَرُ

گرسنگى و تشنگى نصيب نگردد. و بسا نمازگزارى كه از ايستادنش به نماز جز بيدارى

وَالْعَناءُ. حَبَّذا نَوْمُ الاَْكْياسِ وَ اِفْطارُهُمْ!

و زحمت سود نگيرد. چه نيكوست خواب زيركان و افطار آنان!

   وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  يَنْزِلُ الصَّبْرُ عَلى قَدْرِ الْمُصيبَةِ.

و آن حضرت فرمود: شكيبايى به اندازه مصيبت مى رسد.

وَ مَنْ ضَرَبَ يَدَهُ عَلى فَخِذِهِ عِنْدَ مُصيبَتِهِ حَبِطَ اَجْرُهُ.

و آن كه زمان مصيبت جزع كند ثوابش نابود مى شود.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الْهَمُّ نِصْفُ الْهَرَمِ.

و آن حضرت فرمود: غم و اندوه نصف پيرى است.