وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  مَنْهُومانِ لايَشْبَعانِ: طالِبُ عِلْم وَ طالِبُ دُنْيا.

و آن حضرت فرمود: دو گرسنه اند كه سير نمى شوند: طالب علم و طالب دنيا.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اَلا حُرٌّ يَدَعُ هذِهِ اللُّماظَةَ لاَِهْلِها؟!

وآن حضرت فرمود: آياآزاد مردى نيست كه اين نيم خورده دنيا را به اهل دنياواگذارد؟!

اِنَّهُ لَيْسَ لاَِنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ اِلاَّ الْجَنَّةَ، فَلاتَبيعُوها اِلاّ بِها.

براى وجود شما قيمتى جز بهشت نيست، آن را جز به بهشت نفروشيد.

  وَ سُئِلَ عَنْ اَشْعَرِ الشُّعَراءِ، فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اِنَّ الْقَوْمَ لَمْ يَجْرُوا

از بهترين شعرا از حضرت پرسيدند، فرمود: اين طايفه دريك نوع

فى حَلْبَة تُعْرَفُ الْغايَةُ عِنْدَ قَصَبَتِها، فَاِنْ كانَ وَلابُدَّ

ميدان مسابقه اسب فصاحت نتاخته اند تا برنده آنان معلوم شود، اگر چاره اى از

فَـالْمَـلِـكُ الضِّلّيـلُ. [ يُـريدُ امْـرَاَ الْقَيْـسِ].

پاسخ نباشد بايد گفت: سلطان گمراه. مراد آن حضرت اِمْرَءُ الْقَيْس است.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  ما لاِبْنِ آدَمَ وَالْفَخْرَ؟! اَوَّلُهُ نُطْفَةٌ،

و آن حضرت فرمود: فرزند آدم را با نازيدن چكار؟ اولش نطفه،

وَ آخِرُهُ جيفَةٌ، لايَرْزُقُ نَفْسَهُ، وَلايَدْفَعُ حَتْفَهُ!

و آخرش مردار است، روزى خود را نمى دهد، و مرگش را از خود نمى راند!

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  ما زالَ الزُّبَيْرُ رَجُلاً مِنّا اَهْلَ الْبَيْتِ

و آن حضرت فرمود: زبير همواره مردى از ما اهل بيت بود

حَتّى نَشَاَ ابْنُهُ الْمَشْؤُومُ عَبْدُاللّهِ.

تا زمانى كه فرزند شومش عبداللّه رشد كرد.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الْغِنى وَالْفَقْرُ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَى اللّهِ.

و آن حضرت فرمود: توانگرى و تهيدستى پس از عرضه اعمال

بر خدا معلوم مى گردد.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  زُهْدُكَ فى راغِب فيكَ نُقْصانُ حَظٍّ،

و آن حضرت فرمود: بى ميلى تو به كسى كه به تو مايل است موجب كمى بهره،

وَ رَغْبَتُكَ فى زاهِد فيكَ ذُلُّ نَفْس.

و ميل تو به كسى كه به تو بى ميل است خوارى نفس است.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  ما مَزَحَ امْرُؤٌ مَزْحَةً اِلاّ مَجَّ مِنْ عَقْلِهِ مَجَّةً.

و آن حضرت فرمود: مردى شوخى نكرد جز آنكه پاره اى از

عقل خود را بيرون انداخت.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  مَنْ كَرُمَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ هانَتْ عَلَيْهِ شَهَواتُهُ.

و آن حضرت فرمود: كسى كه خود را گرامى داشت شهواتش

نزد او خوار شد.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  مَنْ عَظَّمَ صِغارَ الْمَصائِبِ ابْتَلاهُ

و آن حضرت فرمود: آن كه مصائب كوچك را بزرگ شمارد خداوند او را به مصائب

اللّهُ بِكِبارِها.

بـزرگ مبتـلا سازد.