وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الشَّفيعُ جَناحُ الطّالِبِ.

و آن حضرت فرمود: شفاعت كننده پر و بال شفاعت خواه است.

آفرينش فرشتگان

ثُمَّ فَتَقَ مَا بَيْنَ السَّمواتِ الْعُلا، فَمَلاََهُنَّ اَطْواراً مِنْ مَلائِكَتِهِ.

سپس ميان آسمانهاى بلند را از هم گشود، و از فرشتگان مختلف خود پر كرد.

مِنْهُمْ سُجُودٌ لايَرْكَعُونَ، وَ رُكُوعٌ لايَنْتَصِبُونَ، وَ صافُّونَ

گروهى در سجده اند و آنان را ركوعى نيست، برخى در ركوعند بدون قدرت بر قيام، و عده اى بدون

لايَتَزايَلُونَ، وَ مُسَبِّحُونَ لايَسْاَمُونَ، لايَغْشاهُمْ نَوْمُ الْعُيُونِ،

حركت از جاى خود در حال قيامند، و شمارى منهاى ملالت و خستگى در تسبيح اند، خواب در ديده،

وَ لا سَهْوُ الْعُقُولِ، وَ لا فَتْرَةُ الاَْبْدانِ، وَ لا غَفْلَةُ النِّسْيانِ. وَ مِنْهُمْ

بيهوشى در عقل، سستى در كالبد، و غفلت فراموشى به آنان راه ندارد.  و برخى

أُمَناءُ عَلى وَحْيِهِ، وَاَلْسِنَةٌ اِلى رُسُلِهِ، وَ مُخْتَلِفُونَ بِقَضائِهِ وَ اَمْرِهِ.

امين وحى خداوند، و زبان گويا به سوى پيامبران، و واسطه اجراى حكم و امر حق اند.

ادامه »

اَنْشَأَ الْخَلْقَ اِنْشاءً، وَابْتَدَأَهُ ابْتِداءً، بِلارَوِيَّة اَجالَها،

بى سابقه ماده و موادْ مخلوقات را لباس هستى پوشاند، و آفرينش را آغاز كرد، بدون به كارگيرى انديشه

وَلا تَجْرِبَة اسْتَفادَها، وَلا حَرَكَة اَحْدَثَها، وَلا هَمامَةِ نَفْس

و سود جستن از تجربه و آزمايش، و بدون آنكه حركتى از خود پديد آورده، و فكر و خيالى كه ترديد

اضْطَرَبَ فيها. اَحالَ الاَْشْياءَ لاَِوْقاتِها، وَ لاءَمَ بَيْنَ

و اضطراب در آن روا دارد. موجودات را پس از بهوجود آمدن به مدار اوقاتشان تحويل داد، و بين اشياء گوناگون ارتباط و

مُخْتَلِفاتِها، و غَرَّزَ غَرائِزَها، وَ اَلْزَمَها اَشْباحَها، عَالِماً بِها قَبْلَ

هماهنگى برقرار كرد، ذات هر يك را اثر و طبيعتى معين داد، و آن اثر را لازمه وجود او نمود، در حالى كه به تمام

ابْتِدائِها، مُحيطاً بِحُدُودِها وَ انْتِهائِها، عَارِفاً بِقَرائِنِها وَ اَحْنائِها.

اشياء پيش از بهوجود آمدنشان دانا، و به حدود و انجام كارشان محيط و آگاه، و به اجزا و جوانب همه آنها آگاه وآشنا بود.

ادامه »

فَمِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ

از خطبه هاى آن حضرت است

يَذْكُرُ فِيهَا ابْتِداءَ خَلْقِ السَّماءِ و الاَْرْضِ وَ خَلْقِ آدَم، وَ فيها ذِكرُ الْحَـجِّ

كه در آن ابتداى آفرينش آسمان و زمين و آدم را توضيح مى دهد و يادى از حج مى كند

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقائِلُونَ، وَ لا يُحْصى نَعْماءَهُ

خداى را سپاس كه گويندگان به عرصه ستايشش نمى رسند، و شماره گران از عهده شمردن

الْعادُّونَ، وَ لا يُؤَدّى حَقَّهُ الْمُجْتَهِدُونَ، الَّذى لا يُدْرِكُهُ بُعْدُ الْهِمَمِ،

نعمتهايش برنيايند، و كوشندگان حقّش را ادا نكنند، خدايى كه انديشه هاى بلند او را درك ننمايند،

وَ لايَنالُهُ غَوْصُ الْفِطَنِ، الَّذى لَيْسَ لِصِفَتِهِ حَدٌّ مَحْدُودٌ، وَ لا نَعْتٌ

و هوش هاى ژرف به حقيقتش دست نيابند، خدايى كه اوصافش در چهارچوب حدود نگنجد، و به ظرف وصف

مَوْجُودٌ، وَ لا وَقْتٌ مَعْدُودٌ، وَ لا اَجَلٌ مَمْدُودٌ. فَطَرَ الْخَلائِقَ

درنيايد، و در مدار وقت معدود، و مدت محدود قرار نگيرد.با قدرتش خلايق را

بِقُدْرَتِهِ، وَ نَشَرَ الرِّياحَ بِرَحْمَتِهِ، وَ وَتَّدَ بِالصُّخُورِ مَيَدانَ اَرْضِهِ.

آفريد، و با رحمتش بادها را وزيدن داد، و اضطراب زمينش را با كوهها مهار نمود.

ادامه »

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اِذا حُيّيتَ بِتَحِيَّة فَحَىِّ بِاَحْسَنَ مِنْها،

و آن حضرت فرمود: چون تو را سلام كنند بهتر از آن را پاسخ ده،

وَ اِذا اُسْدِيَتْ اِلَيْكَ يَدٌ فَكافِئْها بِما يُرْبى عَلَيْها، وَالْفَضْلُ

و هرگاه احسانت نمايند آن را به افزونتر پاداش ده، گرچه برترى

مَــعَ ذلِــكَ لِـلْبـادى .

براى كسى است كه ابتداى به تحيّت و احسان نموده.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الْمَرْاَةُ عَقْرَبٌ حُلْوَةُ اللَّسْبَةِ.

و آن حضرت فرمود: نیش زدن  زن  شيرين است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اللِّسانُ سَبُعٌ، اِنْ خُلِّىَ عَنْهُ عَقَرَ.

و آن حضرت فرمود: زبان درنده اى است، كه اگر آزادش گذارند بگزد.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  مَنْ حَذَّرَكَ كَمَنْ بَشَّرَكَ.

و آن حضرت فرمود: آن كه تو را از بدى بيم دهد

چون كسى است كه به خوبى مژده دهد.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الْمالُ مادَّةُ الشَّهَواتِ.

و آن حضرت فرمود: مال مادّه شهوات است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ الْقَناعَةُ مالٌ لايَنْفَدُ.]

و آن حضرت فرمود: قناعت گنجى است كه تمام نمى شود.

[ وَ قَدْ رُوِىَ هذَا الْكَلامُ عَنِ النَّبِىِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآله.]

و اين سخن از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله هم نقل شده.