وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ فِى الَّذينَ اعْتَزَلُوا الْقِتالَ مَعَهُ: خَذَلُوا الْحَقَّ،

و آن حضرت درباره كسانى كه از جهاد در كنار او دورى جستند فرمود:

حق را فرو گذاشتند،

وَ لَمْ يَنْصُرُوا الْباطِلَ.

و بـه يـارى باطل برنخاسـتند.

روز دوم ماه مبارک   رمضان

………………………………………….. ………….

در ماه مبارک رمضان مساله فراوان است پیرامون آنچه ممکن است روزه را

باطل گرداند 10 چیز محکم است که روزه را باطل می کند اولین آن خوردن

و آشامیدن است حالا هم در باب خوردن و آشامیدن احکام و مسایل فراوان

و مختلفی وجو دارد من جمله آن است که بسیاری از افراد پس از انجام

روزه واجب از ابتدای سحر مرتب با دهان و دندان خود بازی می کنند این افراد

اگر چیزی از خوراک در دهان آنان باقی بماند و مرتب با آنها بازی کند و از آن

خرده غذاها چیزی بین دندان بماند که در حال بازی کردن با دندان ها پایین

برود، آن روزه باطل می شود و اگر کسی سهواً از آنچه بین دندانهایش باقی

مانده پایین بدهد روزه اش باطل نیست به شرط آنکه سهواً باشد البته در

مورد شستشوی دهان برای افرادی که می دانند عادت فراوان دارند که با

دندان خود بازی کنند باید حتما دندانهای خود را خلال کنند و اگر این عادت

را ندارند نیازی به خلال نیست اما نباید با دندان و دهان مرتب بازی شود

ولی اگر چیزی از خوراک سهواً پایین برود آن قدرها مهم نیست که بخواهد

روزه را کلاً باطل کند.

ادامه »

روز دوم :

اللَّهُمَّ قَرِّبْنِي فِيهِ إِلَى مَرْضَاتِكَ وَ

جَنِّبْنِي فِيهِ مِنْ سَخَطِكَ وَ نَقِمَاتِكَ وَ

وَفِّقْنِي فِيهِ لِقِرَاءَةِ آيَاتِكَ بِرَحْمَتِكَ

يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

خدايا مرا در اين ماه به خشنودى ‏ات نزديك كن ،

و از خشم و انتقامت‏ بركنار دار،

و به قرائت آياتت موفق كن ،

اى مهربان‏ترين مهربانان.

اللَّهُمَّ بِرَحْمَتِكَ فِي الصَّالِحِينَ فَأَدْخِلْنَا وَ فِي عِلِّيِّينَ فَارْفَعْنَا وَ بِكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ مِنْ عَيْنٍ سَلْسَبِيلٍ فَاسْقِنَا

وَ مِنَ الْحُورِ الْعِينِ بِرَحْمَتِكَ فَزَوِّجْنَا وَ مِنَ الْوِلْدَانِ الْمُخَلَّدِينَ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ فَأَخْدِمْنَا وَ مِنْ ثِمَارِ

الْجَنَّةِ وَ لُحُومِ الطَّيْرِ فَأَطْعِمْنَا وَ مِنْ ثِيَابِ السُّنْدُسِ وَ الْحَرِيرِ وَ الْإِسْتَبْرَقِ فَأَلْبِسْنَا وَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ وَ

حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرَامِ وَ قَتْلا فِي سَبِيلِكَ فَوَفِّقْ لَنَا وَ صَالِحَ الدُّعَاءِ وَ الْمَسْأَلَةِ فَاسْتَجِبْ لَنَا [يَا خَالِقَنَا

اسْمَعْ وَ اسْتَجِبْ لَنَا] وَ إِذَا جَمَعْتَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَارْحَمْنَا وَ بَرَاءَةً مِنَ النَّارِ

فَاكْتُبْ لَنَا وَ فِي جَهَنَّمَ فَلا تَغُلَّنَا وَ فِي عَذَابِكَ وَ هَوَانِكَ فَلا تَبْتَلِنَا وَ مِنَ الزَّقُّومِ وَ الضَّرِيعِ فَلا

تُطْعِمْنَا وَ مَعَ الشَّيَاطِينِ فَلا تَجْعَلْنَا وَ فِي النَّارِ عَلَى وُجُوهِنَا فَلا تَكْبُبْنَا [تَكُبَّنَا] وَ مِنْ ثِيَابِ النَّارِ

وَ سَرَابِيلِ الْقَطِرَانِ فَلا تُلْبِسْنَا وَ مِنْ كُلِّ سُوءٍ يَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ بِحَقِّ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ فَنَجِّنَا .

خدايا ما را در زمره شايستگان وارد كن ، و در بهشت برين بالا بر، و جامى از نوشيدنى

خوشگوار از چشمه سلسبيل به ما بنوشان ، و به رحمتت از حور العين‏به همسرى ما درآور،

و از جاويد پسرانى كه همچون مرواريد در صدفند ، در خدمت ما بگمار، و از ميوه‏ هاى بهشت،

و گوشت پرندگان به ما بخوران ، و از لباسهاى زربفت و حرير و ديبا به ما بپوشان ، و ما را براى

رسيدن به شب قدر، و زيارت خانه كعبه ، و كشته شدن در راهت توفيق عنايت كن ، و دعاى‏ شايسته

و درخواست ما را اجابت فرما ، و آنگاه كه پيشينيان و پسينيان‏ را در روز قيامت جمع كردى به ما

رحم كن ، و رهايى از آتش را براى ما بنويس ، و در دوزخ ما را به زنجير نبند ، و در عذاب‏ و

خوارى ‏ات ما را گرفتار مساز، و از زقوم و ضريع دوزخ به ما مخوران ، و با شياطين يكجا

قرارمان مده ،  و ما را به رو در آتش مينداز ، و از جامه‏ هاى آتشين و پيراهنهاى فلزى آتش‏بار بر

ما مپوشان ، و از هرگونه بدى،اى كه معبودى جز تو نيست ، بحق اينكه معبودى جز تو نيست ما

را رهايى بخش.

يازدهم:در هر شب از ماه رمضان بخواند:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَفْتَتِحُ الثَّنَاءَ بِحَمْدِكَ وَ أَنْتَ مُسَدِّدٌ لِلصَّوَابِ بِمَنِّكَ وَ أَيْقَنْتُ أَنَّكَ أَنْتَ

أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ فِي مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ أَشَدُّ الْمُعَاقِبِينَ فِي مَوْضِعِ النَّكَالِ

وَ النَّقِمَةِ وَ أَعْظَمُ الْمُتَجَبِّرِينَ فِي مَوْضِعِ الْكِبْرِيَاءِ وَ الْعَظَمَةِ اللَّهُمَّ أَذِنْتَ لِي فِي

دُعَائِكَ وَ مَسْأَلَتِكَ فَاسْمَعْ يَا سَمِيعُ مِدْحَتِي وَ أَجِبْ يَا رَحِيمُ دَعْوَتِي وَ أَقِلْ يَا

غَفُورُ عَثْرَتِي فَكَمْ يَا إِلَهِي مِنْ كُرْبَةٍ قَدْ فَرَّجْتَهَا وَ هُمُومٍ [غُمُومٍ‏] قَدْ كَشَفْتَهَا

وَ عَثْرَةٍ قَدْ أَقَلْتَهَا وَ رَحْمَةٍ قَدْ نَشَرْتَهَا وَ حَلْقَةِ بَلاءٍ قَدْ فَكَكْتَهَا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي

لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ

مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيرا.

ادامه »

 وَ سُئِلَ عَلَيْهِ السّلامُ عَنْ قَوْلِ الرَّسُولِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ:

و سؤال كردند از آن حضرت از مفهوم گفته رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم:

«غَيِّرُوا الشَّيْبَ، وَ لاتَشَبَّهُوا بِالْيَهُودِ» فَقالَ عَلَيْهِ السّلامُ:

«موى سپيد را تغيير دهيد و خود را شبيه يهود ننماييد» پرسيدند، آن حضرت فرمود:

اِنَّما قالَ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ ذلِكَ وَ الدّينُ قُلٌّ،

پيامبر اين سخن را وقتى فرمود كه شمار اهل دين اندك بود،

فَاَمَّا الاْنَ وَ قَدِ اتَّسَعَ نِطاقُهُ، وَ ضَرَبَ بِجِرانِهِ، فَامْرُؤٌ

اما امروز كه سفره اسلام گسترده شده، و استوار و پابرجا گشته، مرد است

وَ مَا اخْتارَ.

و اختـيـارش .

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ تَذِلُّ الاُْمُورُ لِلْمَقاديرِ، حَتّى يَكُونَ

و آن حضرت فرمود: امور رام مقدّرات است، تا بدان جا كه گاهى

الْحَتْفُ فِى التَّدْبيرِ.

مرگ آدمى به تدبير خود اوست.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ :  ما كُلُّ مَفْتُون يُعاتَبُ.

و آن حضرت فرمود: نه هر گرفتارى بايد در معرض سرزنش قرار گيرد.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  مَنْ ضَيَّعَهُ الاَْقْرَبُ، اُتيحَ لَهُ الاَْبْعَدُ.

و آن حضرت فرمود: آن را كه نزديك واگذارد، يارى بيگانه بسيار دور را دريابد.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اِذا وَصَلَتْ اِلَيْكُمْ اَطْرافُ النِّعَمِ،

و آن حضرت فرمود: زمانى كه مقدمات نعمتها به شما رسيد،

فَلاتُنَفِّرُوا اَقْصاها بِقِلَّةِ الشُّكْرِ.

نهايت آن را با كمى شكر از خود مرانيد.