به این زمین گرد که بسرعت می گردد بنگر که درمان ما در آن است و درد ما نیز ،

نگاه کن و ببین که نه گردش زمانه آن را می فرساید و نه رنج و بهبودی حال بشر

آن را به آتش می کشد، نه آرام می شود و نه همچون ما تباهی می پذیرد.

فردوسی

دانش ارزش آن را دارد، که به خاطر آن رنج ها بکشی.

 فردوسی

کسی به فرجام زندگی آگاه نیست،

خداوند هم نیازی به عبادت بنده ندارد.

فردوسی

خداوند درهای هنر را بر روی دانایان دادگر گشوده است.

فردوسی

اولین مرحله شناخت آفرینش همانا خرد است چشم و گوش و زبان سه نگهبان

اویند که لاجرم هر چه نیکی و شر است از همین سه ریشه می گیرد.

و افسوس که بدنبال کنندگان خرداندکند باید که به سخن دانندگان راه

جست و باید جهان را کاوش نمود و از هر کسی دانشی آموخت و یک

دم را هم برای آموختن نباید از دست داد .

فردوسی

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: اعْتَصِمُوا بِالذِّمَمِ فى اَوْتادِها.

و آن حضرت فرمود: نسبت به عهد و پيمان و شرايط آن وفادار باشيد.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الرّاضى بِفِعْلِ قَوْم كَالدّاخِل فيهِ

و آن حضرت فرمود: آن كه به عمل قومى راضى است همانندآن است كه با آن كارهمراه آن قوم

مَعَهُمْ. وَ عَلى كُلِّ داخِل فى باطِل اِثْمانِ: اِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ،

بوده. و بر هر وارد در باطل دو گناه است: گناه انجام باطل،

وَ اِثْمُ الرِّضى بِهِ.

و گناه رضايت به آن.

  وَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: لايَعْدَمُ الصَّبُورُ الظَّفَرَ وَاِنْ طالَ بِهِ الزَّمانُ.

و آن حضرت فرمود: شكيبا پيروزى را از دست نمى دهد گرچه روزگار شكيبايى طولانى گردد.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  لِكُلِّ مُقْبِل اِدْبارٌ، وَ ما اَدْبَرَ كَاَنْ

و آن حضرت فرمود: هر نعمت و خوشىِ روى كننده را برگشتنى است، و آنچه برگشت

لَـمْ يَـكُنْ .

انگار نبوده است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  لِكُلِّ امْرِئ عاقِبَةٌ حُلْوَةٌ اَوْ مُرَّةٌ.

و آن حضرت فرمود: براى هر انسانى عاقبتى شيرين يا تلخ است.