اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی:
وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ لاَِنَسِ بْنِ مالِك ـ وَ قَدْ كانَ بَعَثَهُ اِلَى طَلْحَةَ وَالزُّبَيْرِ
وقتى حضرت به جانب بصره آمد، انس بن مالك را به سوى طلحه و زبير فرستاد
لَمّا جاءَ اِلَى الْبَصْرَةِ يُذَكِّرُهُما شَيْئاً قَدْ سَمِعَهُ مِنْ رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ
تا سخنى را كه درباره آنان از پيامبر صلّى اللّه عليه وآله شنيده بود
وَ آلِهِ فى مَعْناهُما. فَلَوى عَنْ ذلِكَ، فَرَجَعَ اِلَيْهِ فَقالَ: اِنِّى اُنْسيتُ ذلِكَ
به يادشان آورد. انس از مأموريت سر باز زد و خدمت امام آمد و گفت: آن سخن را
الاَْمْــرَ ـ :
از ياد برده ام. فرمود:
اِنْ كُنْتَ كاذِباً فَضَرَبَكَ اللّهُ بِها بَيْضاءَ لامِعَةً لاتُواريهَا الْعِمامَةُ.
اگر دروغ مى گويى خداوند تو را به سپيدى درخشانى دچار كندكـه عمامه آن را نپوشاند
يَعْنِى الْبَرَصَ. فَاَصابَ اَنَساً هذَا الدّاءُ فيما بَعْدُ فى وَجْهِهِ، فَكانَ لايُرى
يعنى بيمارى برص. انس چهره اش به آن بيمارى مبتلا شد، و بعد از آن كسى او را
اِلاّ مُبَرْقـَعـاً.
جز با نقاب نديد.
