120

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از سخنان آن حضرت است

در فضيلت خود و موعظه ياران

تَاللّهِ لَقَدْ عُلِّمْتُ تَبْليغَ الرِّسالاتِ، وَ اِتْمامَ الْعِداتِ، وَ تَمامَ

به خدا سوگند كه تبليغ احكام الهى، و تحقق بخشيدن وعده ها(ى حق)، و همه

الْكَلِماتِ. وَ عِنْدَنا اَهْلَ الْبَيْتِ اَبْوابُ الْحِكَمِ، وَ ضِياءُ الاَْمْرِ.

كلمات به من تعليم داده شده. ابواب حكمت و روشنى امر نزد ما اهل بيت است.

ادامه »

119

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از سخنان آن حضرت است

وَ قَدْ جَمَعَ النّاسَ وَ حَضَّهُمْ عَلى الْجِهادِ فَسَكَتُوا مَلِيّاً، فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:

زمانى كه مردم را جمع نمود و آنان را به جهاد ترغيب فرمود و آنان ساعتى خاموش ماندند، حضرت فرمود:

ما بالُكُمْ؟ اَمُخْرَسُونَ اَنْتُمْ؟ فَقال قَوْمٌ مِنْهُمْ: يا اَميرَالْمُؤْمِنينَ، اِنْ سِرْتَ سِرْنا مَعَكَ.

شما را چه شده؟ مگر لال هستيد؟ عده اى گفتند: يا اميرالمؤمنين اگر شما حركت كنيد ما هم حركت مى كنيم،

ادامه »

118

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از سخنان آن حضرت است

درباره ياران شايسته خود

اَنْتُمُ الاَْنْصارُ عَلَى الْحَقِّ، وَالاِْخْوانُ فِى الدِّينِ، وَالْجُنَنُ يَوْمَ

شما ياران حق، و برادران در دين، و سپرهاى روز

الْبَأْسِ، وَالْبِطانَةُ دُونَ النّاسِ. بِكُمْ اَضْرِبُ الْمُدْبِرَ،

سختى، و محرمان اسرار من جدا از ساير مردم هستيد. با يارى شما منحرفان را شمشير مى زنم،

وَ اَرْجُو طاعَةَ الْمُقْبِلِ. فَاَعينُونى بِمُناصَحَة خَلِيَّة مِنَ الْغِشِّ،

و به فرمانبرى روآوران به حق اميدوارم. پس مرا به خيرخواهى خالى از خيانت و شك و ترديد

سَليمَة مِنَ الرَّيْبِ، فَوَاللّهِ اِنّى لاََوْلَى النّاسِ بِالنّاسِ.

يارى كنيد، كه به خـدا قسم من در رهبـرى براى مـردم سزاوارتـرين مـردم هستم.

117

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از سخنان آن حضرت است

در نكوهش كسانى كه به مال و جان بخل مىورزند

فَلا اَمْوالَ بَذَلْتُمُوها لِلَّذى رَزَقَها، وَلا اَنْفُسَ خاطَرْتُمْ بِها

نه اموال خود را براى كسى كه آن را روزى شما نمود بخشيديد، و نه جانها را براى خداوندى كه آنها را

ادامه »

 116

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

در اندرز به ياران

اَرْسَلَهُ داعِياً اِلَى الْحَقِّ، وَ شاهِداً عَلَى الْخَلْقِ. فَبَلَّغَ رِسالاتِ رَبِّهِ

خداوند پيامبر را دعوت كننده به سوى حق، و گواه بر خلق فرستاد. آن حضرت بدون سستى و تقصير

غَيْرَ وان وَلا مُقَصِّر، وَ جاهَدَ فِى اللّهِ اَعْداءَهُ غَيْرَ واهِن وَ لا مُعَذِّر.

تمام احكام پروردگارش را به مردم رساند، و بدون ضعف و عذرتراشى با دشمنان خدا جنگيد.

ادامه »

115

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از خطبه هاى آن حضرت است

فى الاِسْتِسْقاءِ

در طلب باران

اللّهُمَّ، قَدِ انْصاحَتْ جِبالُنا، وَ اغْبَرَّتْ اَرْضُنا، وَ هامَتْ دَوابُّنا،

بارخدايا، كوههاى ما از بى آبى شكافته، زمين ما را غبار گرفته، چهارپايان ما به شدّت تشنه اند،

وَتَحَيَّرَتْ فى مَرابِضِها، وَ عَجَّتْ عَجيجَ الثَّكالى عَلى اَوْلادِها،

و در آغولهاى خود سرگشته، و چون مادران فرزند مرده ناله مى كنند،

ادامه »

114

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

در پند و اندرز مردم

الْحَمْدُلِلّهِ الْواصِلِ الْحَمْدَ بِالنِّعَمِ، وَالنِّعَمَ بِالشُّكْرِ. نَحْمَدُهُ عَلى

سپاس خدايى را كه حمد را به نعمت ها، و نعمت ها را به شكر متصل كرد.

او را بر نعمت هايش

آلائِهِ، كَما نَحْمَدُهُ عَلى بَلائِهِ. وَنَسْتَعينُهُ عَلى هذِهِ النُّفُوسِ الْبِطاءِ

حمد مى كنيم چنانكه بر بلاهايش سپاس مى گزاريم. و از او در برابر اين نفوسى كه در آنچه امر شده

عَمّا اُمِرَتْ بِهِ، اَلسِّراعِ اِلى ما نُهِيَتْ عَنْهُ. وَ نَسْتَغْفِرُهُ مِمّا اَحاطَ بِهِ

كاهلى مى كند، و بر آنچه نهى شده شتاب مى نمايد يارى مى خواهيم. و از او براى گناهانى كه علمش به آن

ادامه »

113

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

در نكوهش دنيا

وَ اُحَذِّرُكُمْ الدُّنْيا فَاِنَّها مَنْزِلُ قُلْعَة، وَلَيْسَتْ بِدارِ نُجْعَة.

شما را از دنيا مى ترسانم كه منزل كوچ است نه جاى اقامت.

قَدْ تَزَيَّنَتْ بِغُرُورِها، وَ غَرَّتْ بِزينَتِها. دارٌ هانَتْ عَلى

به امور فريبنده خود را آراسته، و با آرايشش به فريفتن برخاسته. سرايى است كه نزد پروردگارش

رَبِّها، فَخَلَطَ حَلالَها بِحَرامِها، وَ خَيْرَها بِشَرِّها، وَ حَياتَها بِمَوْتِها،

بى مقدار است، حلالش را به حرام، و خيرش را به شرّ، و حياتش را به مرگ،

ادامه »

112

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

ذَكَرَ فيها مَلَكَ الْمَوْتِ عَلَيْهِ السَّلام وَ تَوَفِيَّهُ الاَْنْفُسَ

درباره ملك الموت و قبض روح مردم

هَلْ تُحِسُّ بِهِ اِذا دَخَلَ مَنْزِلاً؟، اَمْ هَلْ تَراهُ اِذا تَوَفّى اَحَداً؟

وقتى ملك الموت وارد خانه اى مى شود آيا او را حس مى كنى؟ يا وقت قبض روح كسى او را مى بينى؟

ادامه »

111

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است

در نكوهش دنيا

اَمّا بَعْدُ، فَاِنّى اُحَذِّرُكُمُ الدُّنْيا، فَاِنَّها حُلْوَةٌ خَضِرَةٌ، حُفَّتْ

اما بعد، شما را از دنيا مى ترسانم، كه شيرين و سرسبز مى نمايد، پوشيده به

بِالشَّهَواتِ، وَ تَحَبَّبَتْ بِالْعاجِلَةِ، وَ راقَتْ بِالْقَليلِ، وَ تَحَلَّتْ

شهوات است، و خود را با نقد بودنش محبوب كرده، با موجودى اندكش جلب نظر مى كند، خود را با آرزوها

بِالاْمالِ، وَ تَزَيَّنَتْ بِالْغُرُورِ، لاتَدُومُ حَبْرَتُها، وَلا تُؤْمَنُ فَجْعَتُها،

آرايش داده، و با زيور غرور آراسته كرده، شاديش دوام ندارد، و از درد و اندوهش امانى نيست،

ادامه »