اگر برای انجام کاری بزرگ، زمان نداری.

 بهتر است بی درنگ آن را به دیگران بسپاری.

فردوسی

رنج منتهی به گنج را کسی

 خریدار نیست.

فردوسی

بی خردی است، که بگویم کسی بدی را بی بهانه

 (دلیل ) انجام می دهد .

فردوسی

چراغ مایه دفع تاریکی است،

 بدی جوهر تاریکی در زندگی آدمی است،

 که از آن دوری باید جست.

فردوسی

روح و روان و دل جهان روشن است و زمین را بی دریغ روشن می سازد خورشید

از خاور برخاسته بسوی باختر که مسیری درست و بی نظیر است ای آنکه

همچون آفتاب لبریز از نور و خردی تو را چه شده است که بر من نمی تابی ؟!! .

فردوسی

به این زمین گرد که بسرعت می گردد بنگر که درمان ما در آن است و درد ما نیز ،

نگاه کن و ببین که نه گردش زمانه آن را می فرساید و نه رنج و بهبودی حال بشر

آن را به آتش می کشد، نه آرام می شود و نه همچون ما تباهی می پذیرد.

فردوسی

دانش ارزش آن را دارد، که به خاطر آن رنج ها بکشی.

 فردوسی

کسی به فرجام زندگی آگاه نیست،

خداوند هم نیازی به عبادت بنده ندارد.

فردوسی

خداوند درهای هنر را بر روی دانایان دادگر گشوده است.

فردوسی

اولین مرحله شناخت آفرینش همانا خرد است چشم و گوش و زبان سه نگهبان

اویند که لاجرم هر چه نیکی و شر است از همین سه ریشه می گیرد.

و افسوس که بدنبال کنندگان خرداندکند باید که به سخن دانندگان راه

جست و باید جهان را کاوش نمود و از هر کسی دانشی آموخت و یک

دم را هم برای آموختن نباید از دست داد .

فردوسی