زهد و ساده زيستي در كلام بزرگان :
شيخ محمد بهاري همداني (ره): ايشان در بيان صفات علماء ربّاني مي فرمايد: « الاول: اينكه بايد زاهد در دنيا باشد، معناي زهد رفع علقة قبيله است كه لازمة آن رفع علاقهي ظاهريه افتاده است زيرا كه اقّل مراتب علم ، علم به حقارت دنيا است وكدورت آن و فناء آن و علم به جلالت آخرت است و صفاي آن و بقاي آن و همچنين بايد فهميده باشد كه دنيا و آخرت ضَرَّتان[1] هستند، جمعشان نشايد.»[2]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
[1] . ضرتان: دو هوو، هوو: زن شوهر، اين جمله بر گرفته از سخن امير مؤمنان در نهج البلاغه است «ان الدنيا و الآخره عدوان متفاوتان و سبيلان مختلفان، فمن احب الدنيا و تولاها ابغض الآخره و عاداها و هما بمنزلة المشرق و المغرب و ماش بينهما كلما قرب من واحد بعد من الآخر و هما بعد ضرتان» «نهج البلاغه فيض / حكمت 100.
[2] . تذكره المتقين ـ ص 94 ـ شيخ محمد بهار ي همداني (ره) انتشارات نهاوندي چاپ دوم / 1376.