رمضان ماه رحمت است، ماه مغفرت است. فرمود:«و هذا شهر العتق من النّار»؛ آزادی از آتش. آزادی از آتش، در واقع آزادی از همین خطاها و گناهانی است که ما انجام می دهیم. این گناهان ما، خطاهای ما، همان صورت های ناسوتی آن عذابهای آخرتند. اگر اینجا ظلم می کنیم، اگر غیبت می کنیم، اگر بدگوئی می کنیم، اگر از حد خودمان تجاوز می کنیم، اگر از تکلیف تجاوز می کنیم، هر کدام از اینها یک صورت اخروی دارد که در عالم برزخ و در عالم قیامت به شکلهای مخصوص خودش ظاهر می شود، تجسم پیدا می کند؛ و اینها عذاب الهی است. گفت:«ای دریده پوستین یوسفان/گرگ برخیزی از این خواب گران». در اینجا پنجه درافکندن در دل این و آن، در آنجا تجلی عذاب الهی و گرگ برخاستن از خواب را نتیجه می دهد. «هذا شهر العتق من النّار و الفوز بالجنّه»؛ فوز به جنت هم همین است: در اینجا کار خودمان را اصلاح کنیم، درلهایمان را پاکیزه کنیم، عبادات را به جا بیاوریم، نوافل را به جا بیاوریم، راستی و راستگوئی و امانت و رفاقت و صفا را نسبت به مؤمنین به جا بیاوریم، انجام تکلیف را در بخشهای مختلف رعایت کنیم، این همان رفتن به بهشت است که در عالم قیامت، همین عمل ما به آن صورت مجسم خواهد شد؛ به صورت نعم الهی که برای مؤمنین و متقین وعده داده شده است.