وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اَيُّهَا النّاسُ، لِيَرَكُمُ اللّهُ مِنَ النِّعْمَةِ

و آن حضرت فرمود: اى مردم، بايد خداوند شما را به هنگام نعمت در ترس ببيند

وَجِلينَ كَما يَراكُمْ مِنَ النِّقْمَةِ فَرِقينَ، اِنَّهُ مَنْ وُسِّعَ عَلَيْهِ

به همان صورت كه در بلا هراسان مى نگرد، چرا كه به هر كس نعمت وسيع بخشيده شود

فى ذاتِ يَدِهِ فَلَمْ يَرَ ذلِكَ اسْتِدْراجاً فَقَدْ اَمِنَ مَخُوفاً،

و آن را مقدمه كيفر تدريجى به حساب نياورد از برنامه ترسناكى خود را ايمن دانسته،

وَ مَنْ ضُيِّقَ عَلَيْهِ فى ذاتِ يَدِهِ فَلَمْ يَرَ ذلِكَ اخْتِباراً فَقَدْ

و كسى كه زندگى بر او تنگ گرفته شده و او آن را امتحان نداند پاداشى را كه به آن اميد

ضَيَّـعَ مَأْمُولاً.

مى رفت ضايع نموده.