شرح حدیث از مقام معظم رهبری (مد ظله العالی )

فی الکافی ، عن الصادق  علیه السلام ما فتح الله علی عبد  بابا من  أمر

الدنیا الا فتح الله علیه من الحرص مثله ( الشافی ، ص 595 )

می فرمایند :  خدای متعال هیچ بابی از دنیا را به روی انسانی باز نکرد

مگر اینکه به همان اندازه بابی از حرص به روی او باز کرد ؛ یعنی

حرص انسان حد یقفی ندارد . خیال می کنیم اگر فلان چیز و فلان چیز

را داشته باشیم ، دیگر چیزی نمی خواهیم . اگر یک خانه خوب ، یک زندگی

مر فهی داشتیم ، دیگر چیزی لازم نداریم . این ، تصور و توهم ماست .

به مجردی که انسان دسترسی پیدا کرد به آن چیزی که آن را آرزو می کرده است ،

حرص هم به همان اندازه در وجود او رشد می کند . آن کسانی که بیشتر از دنیا

بر خوردارند ، پول بیشتری ، ثروت ، امکانات یا مقام بیشتری دارند ، حرص آنها

بیشتر است . نتیجه حرص این می شود که اولا” : همیشه هراس دارد که مبادا آن

چیزی را که در اختیار دارد، از دست او خارج شود. ثانیا": سعی می کند هر چه

بیشتر برآن بیفزاید… (که اگر این حرص با تقوی وورع کنترل  نشود ، انسان را

به نابودی می کشاند.)

[جلسه  317  درس خارج  ،  88/10/15  ]