اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: ?کوتاهی و عدم وفا به پیمان الهی،موجب محرومیت شیعه و جهان بشریت از بزرگ‌ترین نعمت الهی شده و این جریان غفلت تا هم‌اکنون نیز امتداد یافته است.
?از سخنان امام مهدی علیا السلام است که:
“چگونگی بهره‌مندی از من در دوران غیبتم چونان بهره‌بردن از خورشید است؛زمانی که ابرها آن را از دیدگان مستور می‌دارند.
?طبق این کلام شریف،وجه غیبت خورشید را باید در وجود ابرها جست‌و‌جو کرد وگرنه آفتاب،بنا به ماهیت خویش،یک‌سره قابل رویت است.
?خورشید امامت نیز سراسر لطف و رحمت است و مردمند که با عدم آمادگی برای قبول حکومت الهی او و ارتکاب گناهان،آن وجود نازنین را در پس پرده‌های سیاه غفلت و معصیت خود پنهان می‌کنند.
?این چنین است که شیخ طوسی رحمة‌الله علیه می‌گوید:
“سبب غیبت امام عصر علیه‌السلام نمی‌تواند از جانب خداوند یا خود آن حضرت باشد.
?او پس از ذکر نکته‌ای ،می‌افزاید:"…و جهت آن غلبه‌ی خوف از نابودی حق و مطیع نبودن مردم نسبت به اوست.هر موقع که این سبب زائل شود و مردم در اطاعت او بکوشند و تسلیم او شوند،ظهور واجب می‌شود.”
?خواجه نصیرالدین طوسی رحمة‌الله علیه نیز در تبیین این حقیقت جمله‌ی معروفی‌دارد که : “ۅُجودُه لُطفُ وَ تصرُفُه لطفُ آخَرُ و عَدمُهُ مِنا. وجود امام مِهر است و تصرف او(در جایگاه هدایت انسان‌ها بودنش)مِهری دیگر و نبود او از ماست.”
?فصل‌الخطاب تمام این تعابیر،کلام عرشی حضرت فاطمه‌ی زهرا سلام‌الله علیها است در نکوهش مردمانی که با سکوت خویش و تٵیید عملی ربایندگان خلافت،امیر راستین مؤمنان را خانه‌نشین کردند:"مَثَلُ الامامِ مَثلُ الکعبة إذ تُؤتیٰ و لا تَٵتي
امام چونان کعبه است که(باید)به سوی او روند؛او(به سوی مردم )نمی‌آید.”
?آری،امام زمان علیه‌السلام کعبه‌ی مقصودی است که بشریت برای نیل به سعادت آخرت و دنیای خویش،باید متوجه آستان او شود و پروانه‌وار گرد آن وجود شریف طواف کند.
❓❓آیا به راستی راهی به‌جز کُُرنش در برابر خداوند و گردن‌نهادن به فرمان‌های الهی و بازگشت به سوی اهل‌بیت علیه‌السلام،فراروی بشریت باقی مانده است؟
