در روايت امام صادق عليه السلام آمده است كه حضرت سجاد عليه السلام اشتباهات غلامان خود را در طول رمضان با ذكر تاريخ و مورد آن يادداشت مي كردند، سپس آخر ماه رمضان، آن ها را جمع كرده و از آنها اقرار مي گرفت كه چنين اشتباهي از آنان سر زده است. سپس وسط آنها مي ايستاد و مي فرمود: آن چه را من مي گويم تكرار كنيد:«اي علي بن حسين! همان طوري كه ما غلام و بنده ي تو هستيم و تو اشتباهات ما را ثبت كرده اي، خدا هم كارهاي تو را ثبت كرده است. اينك ما را عفو كن و ببخش چنانچه تو اميدواري خدا از گناهان تو بگذرد. به ياد آر آن روزي را كه با خفت و خواري در پيشگاه عدل الهي مي ايستي؛ آن خدايي كه به اندازه ي خردلي ستم روا نمي داد، همان مقدار كم را هم در قيامت به حساب مي آورد؛ از ما درگذر كه خدا از تو درگذرد كه در قرآن آمدهوليفوا وليصفحوا الا تحبون ان يغفر الله لكم)؛«پس عفو كنيد و چشم پوشي كنيد آيا نمي خواهيد خدا شما را ببخشد».
حضرت سخنان خود را به غلامان خود تلقين مي كرد و آنان تكرار مي كردند و با نواي جانسوز اشك مي ريخت و مي گفت:«پروردگارا! تو دستور گذشت به ما داده اي از ما نيز درگذر! خدايا! تو به عفو و گذشت از ما شايسته تري! به ما گفته اي كه سائل را از درِ خانه ي خود محروم و نااميد برمگردانيد. اينك به اميد بخشايش، به در خانه ات آمده ايم. از تو مي خواهيم بر ما كَرَم فرمايي. پروردگارا! بر بنده ي خود منت گذار و نااميدم مكن و مرا جزو كساني قرار ده كه از عطاياي تو بهره مند گشته اند».
آن گاه به غلامان خود رو كرده، مي فرمود:«من از شما گذشتم آيا شما هم مرا بخشيديد و از كوتاهي و قصوري كه نسبت به شما كرده ام گذشتيد؟ اگر من مالك ستمگر شما بوده ام، خود هم تحت قدرت مالكي دادگر هستم». غلامان عرض مي كردند:«آقا! با اين كه هرگز به ما بدي نكرده ايد شما را بخشيديم». سپس حضرت مي فرمود:
«بگوييد: اللهم عف عن علي بن الحسين كما عفي عنا فاعتقه من النار كما اعتق رقابنا من الرق؛ بار خدايا! از علي بن الحسين بگذر، چنانچه او از ما گذشت و او را از آتش جهنم آزاد كن همان طوري كه ما را از بندگي خود آزاد كرد». سپس حضرت، خود مي گريست و در آخر گفتار آن ها آمين مي گفت و مي فرمود:«شما را آزاد كردم به اميد اينكه خداوند هم مرا ببخشد» و آنها را آزاد مي ساخت و هر ساله حدود بيست نفر از آنان را در عيد فطر آزاد مي فرمود.

دژخيمان صهيونيست جنايتي تازه خلق كرده و در ماه رمضان كودكان و زنان را به خاك و خون كشيده اند و روزها و شبها بي وقفه موشك باران كرده اند. نه شرمي و نه ترسي و نه انسانيتي. پيرو كدام آئين و مسلك و مرام هستيد؟! آيا اصلاً مفهوم اين واژه ها را مي دانيد؟! كجايند سران كشورهاي عربي؟! آيا مُرده اند كه حتي با زبان هم اين همه وحشي گري و جنايت را محكوم نكرده اند و خود را بي اعتنا و بي خبر نشان داده اند؛ ننگ و مرگ بر شما!
طلاب و اساتيد و كادر حوزه علميه نرجس خاتون سلام الله عليها در روز قدس هر چه باشكوه تر و پرشورتر در راهپيمايي شركت مي كنند و همراه ملت سلحشور و غيور و مسلمان ايران، اين جنايات را محكوم مي نمايند. و با شعارهاي كوبنده، اعمال اين غده سرطاني را برملا مي نمايند.

امام خامنه اي(مدظله العالي):
مسئله ي واردات بي رويه و بي منطق ضرر بزرگي است، خطر بزرگي است؛ مردم هم بايد اين را بدانند. وقتي يك محصول خارجي را ما داريم مصرف مي كنيم، در واقع داريم يك كارگر خودمان را بيكار مي كنيم، يك كارگر ديگر را داريم به كار وادار مي كنيم؛ اين هست، منتها مسئله ي مرغوبيت و كيفيت خيلي مهم است؛ و استحكام؛ اينها خيلي مهم است. اگر چنانچه جنس داخلي، توليد داخلي، اين خصوصيات را داشته باشد، به طور طبيعي تمايل پيدا مي شود… ما آن روز به دوستاني كه اينجا بودند، در جلسه ي مسئولين و كارگزاران نظام، توصيه كرديم، گفتيم واردات را مديريت كنيد؛ نمي گوئيم متوقف كنيد. يك چيزهايي بايد بيايد، يك چيزهايي بايد نيايد. يك مديريت صحيحي بايد انجام بگيرد؛ اين مسلماً هست.
بيانات در ديدار جمعي از كارآفرينان سراسر كشور1389/6/16

امام خامنه اي(مدظله العالي):
اگر امروز، ملت فلسطين دچار چنين سرنوشت تلخي شده است، اگر امروز پيكر ملت فلسطين خون آلود است و مصيبت و غم آن ملت تا اعماق جان انسان هاي دردمند نفوذ كرده است، به خاطر اختلاف كلمه ي مسلمين است.

روز قدس؛ آغازي بر يك پايان
حضرت امام خميني رحمه الله در پيام خود در سال1358، با نامگذاري آخرين جمعه ماه مبارك رمضان به«روز قدس» فرمودند:«من در طي ساليان دراز، خطر اسرائيل غاصب را گوشزد مسلمين نمودم… من از عموم مسلمنان جهان و دولت هاي اسلامي مي خواهم براي كوتاه كردن دست اين غاصب و پشتيبانان آن، به هم بپيوندند و جميع مسلمانان جهان را آخرين جمعه ماه مبارك رمضان را كه از ايام قدر است و مي تواند تعيين كننده سرنوشت مردم فلسطين نيز باشد، به عنوان روز قدس انتخاب و طي مراسمي، همبستگي بين المللي مسلمانان را در حمايت از حقوق قانوني مردم مسلمان اعلام نمايند.»
امام راحل با تدبير الهي خويش و نامگذاري روز قدس، مبارزه با اسرائيل و دفاع از حقوق ملت مظلوم فلسطين را به عنوان تكليفي اسلامي به همه مسلمانان از فزقه ها و مليت ها و زبان هاي گوناگون گوشزد كرد و اعلام داشت كه حمايت از اسرائيل، خيانت به اسلام است.

امام خميني(ره):
روز قدس روز اسلام است.

رهبر معظم انقلاب:
به ياري پروردگار، همه مردم ايران و ملتهاي مسلمان در اين روز عظيم، حق ملت فلسطين را ادا مي كنند، ضمن اينكه دولتهاي اسلامي نيز بايد به وظيفه خود در كمك به دولت حماس و ملت فلسطين عمل كنند.

روز قدس و فلسطین
به برکت بیداری اسلامی، دنیای اسلام امروز در قبال مسئله فلسطین بسیار حساس تر و پرانگیزه تر است؛ به گونه ای که اگر این بیداری هنگام اشغال فلسطین وجود داشت این کشور هیچ گاه به اشغال صهیونیست ها در نمی آمد.

امام خامنه ای(مدظله العالی):
این جانب از اینکه کسانی می کوشند تا در میان مردم ما رسم تجمل گرایی و اسراف و ولخرجی را شایع کنند، شدیداً نگران و متأسفم، و از اینکه مردم فداکار و انقلابی ایران در امور شخصی به مصرف گرایی سوق داده شوند و قناعت انقلابی را از یاد ببرند، به خدا پناه می برم. آنان که تجملات و زیادی های غیرضرور و ولخرج مآبانه را از روی بی دردیِ ناشی از وسعت و توانایی مالی انجام می دهند، به خود آیند و به انفاق روی آورند، و آنان که به سختی و تنگدستی، بر خود چنین چیزی را تحمیل می کنند، از این امر خسارت بار دست بکشند.
برای متمکّنین، میانه روی، و برای قشرهای متوسط، قناعت در امور شخصی، و برای همه، تلاش و کار و تولید و رونق دادن به وضع عمومی، فریضه ای انقلابی و رسمی اسلامی است.
پیام فرمانده کل قوا به گردهمایی فرماندهان ارتش بیست میلیونی68/9/2

امام خامنه ای(مدظله العالی):
یکی از طبایع تمدن غربی، فریب است؛ دوروئی، نفاق، دروغگوئی، تناقض در رفتار و گفتار؛ در قضیه ی زن هم عیناً همین جور است. آنها متأسفانه فرهنگ رائج خودشان را در کل دنیا گسترش داده اند. امروز در دنیا کاری کرده اند که یکی از مهمترین وظائف زن- اگر نگوئیم مهمترین وظائف- این است که جلوه گری کند، زیبائی های خودش را در معرض التذاذ مردان قرار دهد؛ این شده خصوصیت حتمی و لازم زن! متأسفانه الآن در دنیا اینجور شده. در رسمی ترین مجالس- مجالس سیاسی، مجالس گوناگون- مردها باید با شلوار بلند بیایند، باید با لباس پوشیده بیایند، اما زن ها هر چه برهنه تر و عریان تر بیایند، اشکالی ندارد! این عادی است؟ این طبیعی است؟ این یک حرکت بر طبق طبیعت است؟ آنها این کار را کردند. زن باید خودش را در معرض دید مرد قرار دهد، برای این که مایه ی التذاذ مرد شود! ظلمی از این بالاتر؟ اسم این را گذاشته اند آزادی، اسم نقطه ی مقابلش را گذاشته اند اسارت! در حالی که احتجاب زن، حجاب قرار دادن زن برای خود، تکریم زن است؛ احترام زن است؛ ایجاد حریم برای زن است. این حریم را شکستند و دارند روز به روز هم بیشتر می شکنند؛ اسمهای گوناگون هم رویش می گذارند. اوّلین یا شاید یکی از اولین آثار سوئی که این مسئله گذاشت، ویران کردن خانواده بود؛ بنیان خانواده سست شد. وقتی در یک جامعه ای خانواده متزلزل شد و از بین رفت، مفاسد در این جامعه نهادینه می شود.
1392/02/11