اولین مرحله شناخت آفرینش همانا خرد است چشم و گوش و زبان سه نگهبان

اویند که لاجرم هر چه نیکی و شر است از همین سه ریشه می گیرد.

و افسوس که بدنبال کنندگان خرداندکند باید که به سخن دانندگان راه

جست و باید جهان را کاوش نمود و از هر کسی دانشی آموخت و یک

دم را هم برای آموختن نباید از دست داد .

فردوسی

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: اعْتَصِمُوا بِالذِّمَمِ فى اَوْتادِها.

و آن حضرت فرمود: نسبت به عهد و پيمان و شرايط آن وفادار باشيد.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الرّاضى بِفِعْلِ قَوْم كَالدّاخِل فيهِ

و آن حضرت فرمود: آن كه به عمل قومى راضى است همانندآن است كه با آن كارهمراه آن قوم

مَعَهُمْ. وَ عَلى كُلِّ داخِل فى باطِل اِثْمانِ: اِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ،

بوده. و بر هر وارد در باطل دو گناه است: گناه انجام باطل،

وَ اِثْمُ الرِّضى بِهِ.

و گناه رضايت به آن.

  وَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: لايَعْدَمُ الصَّبُورُ الظَّفَرَ وَاِنْ طالَ بِهِ الزَّمانُ.

و آن حضرت فرمود: شكيبا پيروزى را از دست نمى دهد گرچه روزگار شكيبايى طولانى گردد.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  لِكُلِّ مُقْبِل اِدْبارٌ، وَ ما اَدْبَرَ كَاَنْ

و آن حضرت فرمود: هر نعمت و خوشىِ روى كننده را برگشتنى است، و آنچه برگشت

لَـمْ يَـكُنْ .

انگار نبوده است.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  لِكُلِّ امْرِئ عاقِبَةٌ حُلْوَةٌ اَوْ مُرَّةٌ.

و آن حضرت فرمود: براى هر انسانى عاقبتى شيرين يا تلخ است.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ، لِرَجُل سَاَلَهُ اَنْ يَعِظَهُ:  لاتَكُنْ مِمَّنْ يَرْجُو

و آن حضرت به مردى كه از او درخواست موعظه كرد، فرمود: از آنانى مباش كه

الاْخِرَةَ بِغَيْرِ الْعَمَلِ، وَ يُرَجِّى التَّوْبَةَ بِطُولِ الاَْمَلِ.

بدون عمل اميد به آخرت دارد، و به آرزوى طولانى توبه را به تأخير مى اندازد.

يَقُولُ فِى الدُّنْيا بِقَوْلِ الزّاهِدينَ، وَ يَعْمَلُ فيها بِعَمَلِ الرّاغِبينَ.

سخنش درباره دنيا سخن زاهدان، و عملش عمل راغبان است.

اِنْ اُعْطِىَ مِنْها لَمْ يَشْبَعْ، وَ اِنْ مُنِعَ مِنْها لَمْ يَقْنَعْ.

اگر از دنيا داده شود سير نمى گردد، و اگر منع شود قناعت نمى ورزد.  

ادامه »

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  هَلَكَ امْرُؤٌ لَمْ يَعْرِفْ قَدْرَهُ.

و آن حضرت فرمود: انسانى كه اندازه خود را نشناخت هلاك شد.

  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الْمَرْءُ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسانِهِ.

و آن حضرت فرمود: شخصيت مرد در زير زبانش پنهان است.

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از سخنان آن حضرت است

لِكُمَيْلِ بْنِ زِياد النَّخَعِىِّ

به كميـل بن زيـاد نخعـى

  قالَ كُمَيْلُ بْنُ زِياد: اَخَذَ بِيَدى اَميرُالْمُؤْمِنينَ عَلِىُّ بْنُ اَبى طالِب عَلَيْهِ السّلامُ

كميل بن زياد گفت: اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام

فَاَخْرَجَنى اِلَى الْجَبّانِ، فَلَمّا اَصْحَرَ تَنَفَّسَ الصُّعَداءَ، ثُمَّ قالَ:

دستم را گرفت و به صحرا برد، چون به آنجا رسيد آهى كشيد چون آه اندوهناك، سپس فرمود:

يا كُمَيْلُ، اِنَّ هذِهِ الْقُلُوبَ اَوْعِيَةٌ، فَخَيْرُها اَوْعاها، فَاحْفَظْ

اى كميل، اين دلها ظرفهاست، و بهترين آنها نگاهدارنده ترين آنهاست، پس آنچه

ادامه »