وَ قالَ علي عَلَيْهِ السَّلامُ: اِنَّ لِلّهِ تَعالى فى كُلِّ نِعْمَة حَقّاً، فَمَنْ اَدّاهُ

و آن حضرت فرمود: خداوند را در هر نعمتى حقّى است،

هر كس ادا كند نعمتش را

زادَهُ مِنْها، وَ مَنْ قَصَّرَ فيهِ خاطَرَ بِزَوالِ نِعْمَتِهِ.

افزون كند، و هر كس كوتاهى ورزد خود را در خطر از

دست رفتن نعمت قرار دهد.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اِذَا ازْدَحَمَ الْجَوابُ خَفِىَ الصَّوابُ.

و آن حضرت فرمود: هرگاه جواب از پرسش زياد شود پاسخ درست پنهان ماند.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اِتَّقِ اللّهَ بَعْضَ التُّقى وَ اِنْ قَلَّ، وَ اجْعَلْ

و آن حضرت فرمود: خدا را بپرهيز اگر چه كم باشد، و بين

بَيْنَكَ وَ بَيْنَ اللّهِ سِتْراً وَ اِنْ رَقَّ.

خود و خداوند پرده حرمت قرار ده اگرچه نازك باشد.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  يَوْمُ الْمَظْلُومِ عَلَى الظّالِمِ اَشَدُّ مِنْ يَوْمِ

و آن حضرت فرمود: روز مظلوم عليه ظالم سخت تر از روز

الظّالِمِ عَلَى الْمَظْلُومِ.

ظالم بر مظلـوم است.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الْحَجَرُ الْغَصيبُ فِى الدّارِ رَهْنٌ عَلى

و آن حضرت فرمود: سنگ غصبى در بناى ساختمان مستلزم

خَــرابِـها .

خرابى آن است.

 [وَ يُرْوى هذَا الْكَلامُ عَنِ النَّبِىِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ، وَلا عَجَبَ اَنْ

اين سخن از رسول الهى صلّى اللّه عليه و آله هم روايت شده، و از اينكه شبيه هم است

يَشْتَبِهَ الْكَلامانِ، لاَِنَّ مُسْتَقاهُما مِنْ قَليب، وَ مَفْرَغَهُما مِنْ ذَنُوب.]

عجبى نيست، زيرا از يك چاه كشيده شده، و از يك دلو ريخته شده.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  مَنْ اَطاعَ التَّوانِىَ ضَيَّعَ الْحُقُوقَ، وَ مَنْ

و آن حضرت فرمود: هر كس در پى سستى باشد حقوق همگان را ضايع نمايد، و هر كه

اَطاعَ الْواشِىَ ضَيَّعَ الصَّديقَ.

سخن چين را اطاعت كند دوست خود را از دست بدهد.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  الْمَرْاَةُ شَرٌّ كُلُّها، وَ شَرُّ ما فيها اَنَّهُ لابُدَّ

و آن حضرت فرمود: زن و زندگی ، همه اش زحمت و دردسر است و زحمت بارتر اینکه چاره ای جز بودن با او

مِنْها.

نيست. (منظور زنانى هستند كه تعهّد و وفا و حيا و صفا ندارند.)

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  اِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللّهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ

و آن حضرت فرمود: گروهى خدا را از روى ميل به ثواب عبادت كردند و اين عبادت

التُّجّارِ. وَ اِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللّهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ الْعَبيدِ.

تاجران است. و گروهى از ترس كيفر عبادت كردند و اين عبادت بردگان است.

وَ اِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبادَةُ الاَْحْرارِ.

و گروهى به خاطر سـپاسگزارى عبـادت كردند و اين عبادت آزادگان اسـت.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:  وَاللّهِ لَدُنْياكُمْ هذِهِ اَهْوَنُ فى عَيْنى مِنْ

و آن حضرت فرمود: به خدا قسم دنياى شما در نظر من بى ارزش تر

از استخوان بى گوشت

عُراقِ خِنْزير فى يَدِ مَجْذُوم.

خوكى است كه در دست جذامى باشد.

 وَ قيلَ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ: صِفْ لَنا الْعاقِلَ. فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: [ هُوَ الَّذى

به حضرت عرض شد: خردمند را براى ما وصف كن. فرمود: كسى است كه

يَضَعُ الشَّىْءَ مَواضِعَهُ. ] فَقيِلَ: فَصِفْ لَنَا الْجاهِلَ. فَقالَ:

هر چيزى را در جاى خود قرار مى دهد. (گفته شد: نادان را وصف كن.) فرمود:

قَدْ فَعَلْتُ.
بيــان كــردم.

يَعْنِى اَنَّ الْجاهِلَ هُوَ الَّذى لا يَضَعُ الشَّىْءَ مَواضِعَهُ، فَكَاَنَّ تَرْكَ صِفَتِهِ

يعنى: نادان كسى است كه هر چيزى را در جاى خود قرار ندهد.

بنابراين ترك وصف نادان

صِفَةٌ لَهُ اِذْ كانَ بِخِلافِ وَصْفِ الْعاقِلِ.

وصف نادان است، چرا كه وصفش خلاف وصف خردمند است.