حضرت فاطمه - سلام الله عليها - كانون خانواده را گرم مي داشت، امام علي - عليه السلام - و فرزندان را دل به اين خوش بود كه د ركنار حضرت فاطمه اند و در آن كانون اند.

از ديدي، او چون شمعي بود كه پروانه ها را بدور خود جمع كرده، به آنها گرمي و نور مي داد خانه اش كانون انس و صفا بود.

اعضاي خانه با هم انس و آشتي و معاونتي داشتند، و در كمال همرنگي و صداقت، در سايه ايمان به خدا و رسول و كتاب او زندگي مي كردند.

اگر امام علي - عليه السلام - تصميمي مي گرفت، همگان همراه او بودند و اگر حضرت فاطمه - سلام الله عليها - تصميمي اتخاذ مي كرد ديگر افراد خانه با او همگام مي شدند و نمونه روشن آن موردي است كه در آن سه روز تمام اعضاي خانواده افطاري خود را به فقيران و يتيم و مسكين دادند و خود با آب افطار كردند.[1]

1. سوره انسان، آيه 8.

اندیشه قم